به گزارش مردم فردا،موقع تصمیم گیری است و دولت سیزدهم که در عمل به همه شعارهای خود به «چه کنم چه کنم» گرفتار شده است؛ حالا باید درباره برجام تصمیمی حیثیتی بگیرد، بودن یا نبودن مسئله این است. نبودن برجام عملا این دولت را با شکست محض مواجه می کند اما در مقابل بودن برجام این امکان را برای رئیس جمهور و همراهانش فراهم می آورد تا از گشایش های اقتصادی احیای برجام پوششی برای پنهان کردن ضعف‌های مدیریتی خود بسازند. در این میان سئوال اصلی آن است که آیا سیدابراهیم رئیسی حاضر به فداکاری برای احیای برجام می شود؟

محمدرضا خباز در گفتگو با نامه نیوز درباره پاسخ احتمالی تهران به پیشنهاد برجامی اروپا گفت: از اواخر سال 1399 تا به امروز مشابه ایام آخر جنگ است چون در 3 سال پایانی جنگ تحمیلی خیلی نگرانی میان علاقمندان به انقلاب وجود داشت بنابراین تشابهی بین روزهای آخر برجام و روزهای آخر جنگ تحمیلی وجود دارد.

وی افزود: متأسفانه در روزهای آخر جنگ دیر تصمیم گرفته شد. شعار اول این بود «جنگ جنگ تا پیروزی» اما در 3 سال پایانی جنگ تحمیلی این شعار تبدیل به «جنگ جنگ تا یک پیروزی» شد یعنی دنبال این بودند که یک اتفاقی در صحنه نبرد به وجود بیاید تا آن اشتباهی را که در ماجرای فتح خرمشهر کرده بودند، جبران کنند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: صدام خطاب به ایران گفته بود «اگر خرمشهر را پس بگیرید من کلید بصره را به شما می دهم» بنابراین ایران وقتی خرمشهر را پس گرفت، این خبر مثل توپ در دنیا صدا کرد. علاقمندان به انقلاب آن زمان اعلام کردند «چون آمریکا و شوروی درخواست آتش بس دارند و اعراب نیز پرداخت همه خسارات را تعهد کردند»، الان زمان پایان جنگ است.

وی افزود: امام هم بعد از فتح خرمشهر مایل به آتش بس بودند ولی عده ای از اطرافیان از جمله همین مدعیان امروز که به روی مبارک خودشان هم نمی آورند، معتقد بودند «نباید آتش بس را پذیرفت چون می توانیم فلان کارها را انجام دهیم» اما هیچ کاری از دست شان بر نیامد و جنگ حالت فرسایشی پیدا کرد بنابراین شعار «جنگ جنگ تا یک پیروزی» را سر دادند. در واقع آنها منتظر بودند که یک اتفاقی بیفتد مثلا فاو از دست داده را دوباره پس بگیرند، بعد به امام بگویند «الان زمانی است که مذاکره را بپذیریم».

این نماینده ادوار مجلس یادآور شد: چون بعد از فتح خرمشهر، پیروزی بزرگی در جنگ نیفتاد ایران به دلیل تأخیر در پذیرش قطعنامه ضرر زیادی کرد. اواخر سال 1399 دولت آقای روحانی داشت موضوع برجام را حل می کرد و متن توافق در حال نهایی شدن بود اما امروز و فردا کردند اجازه اعلام توافق را ندادند.

وی افزود: وقتی آقای رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 رأی آورد، اعلام کرد تیم مذاکراتی دولت آقای روحانی ادامه ندهد تا افتخار رسیدن به توافق برای دولت سیزدهم بماند. هر چقدر ضجه زدند که « بگذارید دولت دوازدهم کار را تمام کند، آمریکایی ها امتیازهای خوبی دارند می دهند، حتی حاضرند سپاه را از لیست سیاه خارج کنند» اما با این درخواست مخالفت شد و آقای باقری را پس از چند ماه از استقرار دولت سیزدهم برای مذاکره به وین فرستادند.

خباز اظهار کرد: در واقع همان اتفاق بعد از فتح خرمشهر تکرار شد و مذاکرات شکل فرسایشی پیدا کرد، آقایان هم دارند با امروز و فردا کردن به دفع الوقت سپری می کنند. هر روز دیرتر احیای برجام را بپذیریم فقط روزی 200 میلیون دلار ضرر عدم فروش نفت به کشور وارد می شود. گرچه دولت می گوید اقتصاد کشور را به برجام گره نمی زند ولی این گره وجود دارد و دولت نیز نمی تواند این دو مقوله را از هم جدا کند.

وی ادامه داد: حتی اگر امروز ایران احیای برجام را بپذیرد باز دستاورد آخر سال 1399 حاصل نخواهد شد چون برجام با امتیازات کمتر احیا خواهد شد. با این وجود خوشحالیم که دولت دارد به سوی احیای برجام می رود چون می دانیم تحریم یکی از موانع حل مشکلات و گرفتاری های کشور است بنابراین تا تحریم ها برطرف نشوند مشکلات مان حل نخواهد شد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه امیدواریم این دولت موفق شود و صداقت را نیز سرلوحه کارش قرار دهد، گفت: مذاکره کنندگان امروز خودشان روزی از مخالفان برجام بودند یا نمایندگانی که برجام را آتش دادند و آن را جسدی متعفن توصیف کردند، امروز با سینه چاک طرفدار برجام هستند. این خیلی مضحک است و مردم می خندند.

وی ادامه داد: در مجموع خوب است که مسئولان اجرایی با مردم صادق باشند، تکبر را کنار بگذارند و از مردم عذرخواهی کنند و بگویند «اطلاعات آن روز ما غلط بود، متوجه نبودیم و مسائل را خوب درک نکردیم، حالا از اشتباه مان برگشتیم می خواهیم برجام را بپذیریم و به تحریم ها خاتمه دهیم.»