به گزارش مردم فردا،کاربران (users): یوزرها در حقیقت کاربران نهایی شبکه هستند (افرادی مثل من و شما) که پول را در سیستم ارسال یا دریافت می‌کنند. کاربران نهایی تراکنش‌های خود را در کیف پول رمزارز یا کریپتووالت (crypto wallet) آغاز می‌کنند که در واقع یک کیف پول مجازی و نرم‌افزاری محسوب می‌شود که به‌ نوبه خود جزئیات مرتبط مانند میزان پول و آدرس مقصد را برای سایر افراد حاضر در شبکه نمایش می‌دهد.
گره یا نود (Node): نودها کاربران داوطلبی هستند که یک نسخه کپی از بلاکچین بیت کوین را در کامپیوتر خود نگهداری می‌کنند. در ضمن این افراد وظیفه تصدیق تراکنش‌های ایجادشده و نمایش‌داده‌شده توسط سایر کاربران را نیز بر عهده دارند. درنهایت نودها فهرست جامعی از وظایفی را ایجاد می‌کنند که هر یک از آن‌ها مختص شبکه‌های مختلف است و تراکنش های ورودی باید بر اساس آن‌ها انجام شود.
گره‌های استخراج یا نودهای ماینینگ (Mining nodes): نودهای ماینینگ نودهایی هستند که برای تأیید معاملات فوق‌الذکر داوطلب می‌شوند. داوطلب شدن برای این کار هیچ خطر یا هزینه‌ای ندارد. استخراج‌کنندگان یا همان ماینرها می‌توانند قدرت محاسباتی را برای فرایند تأیید به‌کارگیرند و تا زمانی که این کار را انجام می‌دهند، درازای انجام آن، پاداشی تحت عنوان توکن یا کمیسیون تراکنش را یا هر دو را دریافت می‌کنند.
شاید اکنون فهمیده باشید که ارتباط متقابلی بین این سه گروه از افراد وجود دارد. نودها تراکنش‌های غیرقانونی را از کاربران نمی‌پذیرند و در مقابل ماینرها هم باید برای دریافت پاداش از قوانین شبکه تبعیت کنند.
قدرت محاسباتی زیاد نه نامحدود است و نه ارزان؛ بنابراین استخراج‌کنندگان یا ماینرها باید با تصمیم درستی که می‌گیرند، از این قدرت محاسباتی به شکل عاقلانه استفاده کنند؛ البته این موضوع باعث ایجاد توافق‌نظر غیرمتمرکز و ماهیت خودتنظیمی می‌شود.
البته لازم به ذکر است درصورتی‌که می‌خواهید تنها از رمزارز استفاده کنید و هدف دیگری ندارید، لازم نیست با اصول و مبانی استخراج آن آشنا باشید؛ همان‌طور که لازم نیست برای استفاده از پول با فرآیندهای بانکداری آشنا باشید!
بسیاری از پلتفرم‌های تبادل رمزارزهای دیجیتالی و کیف پول‌های آن‌ها دارای رابط کاربری ساده‌ای هستند. بیت کوین و اکثر رمز ارزها برای کنترل تمام تراکنش‌ها از آغاز پیدایش شبکه تاکنون، از یک دفتر کل استفاده می‌کنند. این دفتر کل معمولاً بلاکچین (blockchain) نامیده می‌شود. این کلمه که به معنای زنجیره‌ای از بلاک‌ها یا زنجیره بلوکی است، می‌تواند سرنخ بزرگی در مورد نحوه استخراج رمزارزها در اختیار شما قرار دهد.

در مورد بیت کوین باید بگوییم تراکنش‌های جدید و تراکنش‌های تأییدنشده هر ۱۰ دقیقه یک‌بار در یک بلاک جمع‌آوری می‌شوند. در ضمن هر بلاک دارای یک برچسب زمانی و مرجع به بلاک ایجادشده قبل از خود است. این موضوع به معنای این است که بلاک‌ها به یکدیگر متصل هستند و اتصال بین این بلاک‌ها به سال ۲۰۰۹، زمانی که خود آن‌ها و زنجیره بین آن‌ها آغاز شده است، نیز می‌رسد. به بیان دیگر زنجیره‌ای بین بلاک‌ها وجود دارد.

حال ممکن است از خودتان بپرسید بلاک چین چه ارتباطی می‌تواند با استخراج رمز ارز یا به‌اصطلاح ماین کردن آن داشته باشد. در یک جمله می‌توان گفت ماینرها باید این بلوک‌ها را ایجاد کنند. اگرچه چنین کاری در ظاهر ساده به نظر می‌رسد؛ اما کار بسیار دشواری است.