به گزارش مردم فردا، کاسینی در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۴ تصاویری از اولین پرواز نزدیکش به تیتان گرفت. این تصاویر جزئیاتی را نشان می‌داد که قبلاً هرگز روی سطح مرموز تیتان شناسایی نشده بود.

فضاپیمای کاسینی- هوینگس
کاسینی چهارمین کاوشگر فضایی است که به سیاره زحل پرتاب شد اما در عین حال اولین کاوشگری است که توانست به مدار این سیاره برسد. این فضاپیما از سال ۲۰۰۴ که وارد مدار این سیاره شد، مشغول مطالعه و بررسی زحل و قمرهایش بوده‌ است.

ساخت این کاوشگر از دهه ۸۰ میلادی آغاز شد و طرح آن متشکل از دو بخش مدارگرد کاسینی و فرودگر هویگنس بود که برای فرود روی قمر تیتان برنامه‌ریزی شده‌ بود.

نام این دو فضاپیما برگرفته از دو ستاره‌شناس پر آوازه «جووانی دومنیکو کاسینی» و «کریستیان هویگنس» است.

هوینگس در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۴ از کاسینی جدا شد و روی قمر تیتان نشست. کاسینی تا سال ۲۰۱۷ و به مدت ۱۳ سال به مطالعه زحل و قمرهایش پرداخت و اطلاعات هوینگس را نیز به زمین مخابره می‌کرد.

فرود هوینگس روی قمر تیتان، اولین فرود موفقیت‌آمیز روی قمری دور محسوب می‌شود. هوینگس با کشف باران، رودخانه و دریاهای قمر تیتان، شبه‌زمینی بودن آن را تایید کرد.

اما قبل از اینکه کاسینی مسافر رباتیک خود را روی این قمر پیاده کند، چند بار در نزدیکی تیتان پرواز کرد و عکس‌های شگفت انگیزی تهیه کرد. فضاپیما حدود ۳۰۰ برابر بیشتر از بار اول به قمر نزدیک شد و در طول این پرواز صدها عکس گرفت و بالاترین وضوح تصویری از تایتان که تا به حال دیده شده است را تهیه کرد.

اولین تصاویر نزدیک از تیتان

تصویر بزرگی که در پایین دیده می‌شود، تعاملی پیچیده بین مواد تیره و روشن در سطح تیتان را نشان می‌دهد. این تصویر حدود ۳۴۰ هزار کیلومتری تیتان گرفته شده است و کل نما تقریباً ۲ هزار کیلومتر عرض دارد.

به نظر می‌رسد که سطح قمر متشکل از فرآیندهای زمین‌شناسی متعددی است. اگرچه در تصویر اشکال دایره‌ای وجود دارد، اما هیچ نشانه خاصی نیست که بتوان به طور قطعی آن را به عنوان دهانه برخوردی شناسایی کرد.

دانشمندان کاسینی در حال مطالعه این عکس و سایر تصاویر حاصل در طول پرواز هستند تا ماهیت و منشأ ویژگی‌های مرموز قمر را درک کنند.

سه تصویر کوچکتر برخی از جزئیات عکس بزرگ‌تر را نشان می‌دهند. تصویر سمت چپ بالا صحنه‌ای را به طول تقریبی ۵۰۰ کیلومتر نشان می‌دهد که در آن نوارهای روشن و تاریک مواد از شرق به غرب می‌چرخند.

تصاویر بالا وسط و راست، مواد روشن را نشان می‌دهند که توسط مواد تیره احاطه شده‌اند و دارای عرضی حدود ۳۰۰ کیلومتر هستند. نوارهای بسیار باریک و تاریکی را می‌توان در حال عبور از زمین روشن دید.

شکل دایره‌ای تیره در بالای هر یک از تصاویر بالایی، اختلالات تصویر دوربین است که با ویرایش اولیه حذف نشده‌اند.

قسمت بالای تصاویر به سمت شمال غربی است. خورشید در حال طلوع و روشن کردن تیتان از پشت فضاپیما است. هیچ سایه‌ای در این تصاویر قابل مشاهده نیست و تمام سایه‌ها به دلیل تضاد روشنایی سطح است.