به گزارش مردم فردا،نشنال اینترست نوشت: متاورس جدید برای بازداندگی (یا همان فرابازدارندگی) دارای دستکم ۹ مولفه مهم است که برای برنامه ریزان نظامی، سیاست گذاران و نظریه پردازان مهم خواهد بود.

متاورس، فرضیه‌ای از آیندهٔ اینترنت است که از محیط‌های مجازی سه‌بعدی آنلاین غیرمتمرکز و پایدار تشکیل می‌شود.

اولین مؤلفه فرابازدارندگی، تهدید فزاینده برای امنیت سایبری کشورها و احتمال جنگ سایبری است. در حال حاضر جنگ سایبری بین بازیگران دولتی و غیردولتی یک چالش مهم برای امنیت بین المللی است.

هر دو بخش دولتی و خصوصی در برابر جنگ سایبری آسیب پذیر هستند و احتمال حمله فلج کننده علیه زیرساخت های آمریکا، از جمله نیروهای نظامی و سامانه های فرماندهی، به هوشیاری مداوم و ارتقاء سامانه های اطلاعاتی نیاز دارد.

در رابطه با بازدارندگی هسته‌ای، اولین حمله هسته‌ای احتمالا با حملات سایبری علیه سامانه های هشدار اولیه، فرماندهی و کنترل و واکنش حریف پاسخ داده می شود تا باعث سردرگمی دشمن یا تاخیر در پاسخ آن شود.

به نوشته این نشریه، دومین مولفه فرابازدارندگی استفاده ارتش از فضا و توانایی انکار برتری فضایی برای دشمنان احتمالی است که باید دغدغه اصلی وزارت دفاع آمریکا را تشکیل دهد.

آمریکا اکنون با مشارکت پیمانکاران دفاعی در حال بررسی راه هایی برای افزایش انعطاف پذیری و اطمینان از سامانه های فضایی برای شناسایی و نظارت، ارتباطات، هشدار اولیه، فرماندهی و کنترل و غیره است.

به ادعای این نشریه آمریکایی، روسیه و چین نیز ماهواره‌هایی را برای عملیاتی در مدارهای مختلف زمین آزمایش کرده‌اند، که می تواند به ظاهر برای عملیات بازرسی و تعمیر ماهواره های کشورهای دوست و یا حتی نابودی یا بازرسی از نزدیک سامانه های فضایی دشمن باشد.

نشنال اینترست نوشت: این امر مسائل حقوقی را مطرح می کند؛ این که آیا حمله به ماهواره هایی که برای انجام عملیات مهم در دفاع ملی است به مثابه حمله به کشور یا دیگر دارایی های نظامی مهم است یا خیر.

سومین مؤلفه فرا بازدارندگی، هوش مصنوعی است. برخی حتی ظهور هوش مصنوعی را با کشف برق مقایسه می‌کنند و آن را به عنوان عاملی برای امکان‌های جدید در جنگ شناختی، در میان انواع دیگر جنگ می‌دانند.

جنگ شناختی شکل تکامل یافته تر، پیشرفته‌تر و اثر گذار تر از جنگ نرم است. از ویژگی های مهم این جنگ متکی بودن بر زیرساخت رسانه‌های نوین سایبری است که تفکر آدمی را مورد هدف قرار می دهد.

نشنال اینترست عنوان می کند که وقتی بیشتر کنترل ها به جای انسان ها، به ماشین ها داده شود مسائل اخلاقی و حقوقی درباره تلفات جانبی ناشی از حملات نظامی مطرح می شود.

بر اساس این گزارش، چهارمین مولفه فرابازدارندگی توسعه تسلیحات مافوق صوت، از جمله سامانه های حمل کلاهک هسته ای است که باید مسائل جدی را برای برنامه ریزان بازدارندگی و دفاعی ایجاد کند.

این رسانه مدعیست رقابت تسلیحاتی در استقرار تسلیحات مافوق صوت می تواند بر بازدارندگی متعارف تأثیر بگذارد، زیرا موشک های میان برد با سرعت و قابلیت مانور مافوق صوت می توانند به جای چند ساعت یا چند روز، در عرض چند دقیقه خسارات عظیمی را در منطقه وسیعی وارد کنند.

پنجمین مؤلفه فرابازدارندگی جدید، قابلیت رو به رشد پدافند ضد موشکی و هوایی است. دفاع موشکی آینده مبتنی بر فناوری‌ها یا پلتفرم‌های جدید، از جمله سامانه‌های فضایی، ممکن است اهرم‌های بیشتری را در برابر حملات موشکی بالستیک فراهم کند.

در حوزه بازدارندگی هسته‌ای، دفاع موشکی همیشه با چالش هایی مواجه خواهد بود زیرا حتی تعداد کمی از سلاح‌های هسته‌ای می‌توانند آسیب‌های بی سابقه ای را وارد کنند.

این گزارش در تشریح ششمین مولفه فرابازدارندگی خاطرنشان می کند که جنگ روسیه علیه اوکراین تنها بر اهمیت روزافزون پهپادها برای بحث‌های بازدارندگی در آینده تأکید کرده است.

با پیچیده و باهوش تر شدن هواپیماهای بدون سرنشین، جذابیت آنها برای قدرت های بزرگ برای بازدارندگی و دفاع بیشتر می شود.

پهپادها علاوه بر ظرفیت بالقوه آنها برای حملات گسترده، ممکن است برای حملات دقیق علیه اهداف راهبردی مانند پایگاه ها، مراکز فرماندهی یا حتی رهبران نظامی یا غیرنظامی نیز مورد استفاده قرار گیرند. هواپیماهای بدون سرنشین با توجه به شناختی که از فضای نبرد دارند، فضای بازی جنگی را تغییر داده اند.

نشنال اینترست با اشاره به این که هفتمین مؤلفه در فرابازدارندگی امکان استفاده فزاینده از جنگ های متعارف در چارچوب بکارگیری تسلیحات هسته ای است، درباره خطر فزاینده استفاده از جنگ متعارف با استفاده از سلاح های هسته ای هشدار داده است به ویژه با توجه به این حقیقت که تعداد بیشتری از کشورها برای دستیابی به سلاح هسته ای تلاش می کنند.

این نشریه مدعیست فرماندهان نظامی احتمالا به‌جای برنامه‌ریزی برای بازدارندگی «هسته‌ای» در مقابل جنگ «متعارف»، گزینه‌هایی را در استفاده از سلاح‌های هسته‌ای و متعارف توسعه خواهند داد.

این رسانه عنوان می کند که هشتمین مولفه در فرابازدارندگی در دوران جدید تصمیم احتمالی چین برای ملحق شدن به آمریکا و روسیه به عنوان یک ابرقدرت است.

این رسانه مدعی است که ظهور چین به عنوان یک ابرقدرت هسته ای، رویه کنترل تسلیحات هسته ای را تغییر خواهد داد.

به نوشته این نشریه از یک سو، اگر روسیه و آمریکا علیرغم اختلاف شان بر سر جنگ اوکراین، مذاکره درباره محدودیت تسلیحات راهبردی را از سر بگیرند، به نظر می رسد برای آنها مهم است که از چین برای حضور در میز مذاکره دعوت کنند.

از سوی دیگر، واشنگتن و مسکو سال‌ها در مذاکره بر سر توافق‌نامه‌های کنترل تسلیحات هسته‌ای راهبردی تجربه دارند که مستلزم شفافیت بیشتر در مورد نیروها و قابلیت‌های آنها، از جمله نظارت و راستی‌آزمایی گسترده است. این تردید وجود دارد که چین این میزان از نظارت سرزده توسط آمریکا و روسیه را در شرایط کنونی قبول کند.

به ادعای این رسانه، اگر چین نیروهای هسته ای دوربرد خود را در سطح آمریکا و روسیه تشکیل دهد، ممکن است مایل باشد که به عنوان یک طرف ثالث، با اطمینان بیشتری وارد مذاکرات کنترل تسلیحات شود. اما چالشی که در این زمینه وجود دارد به غیر از بزرگ شدن زرادخانه هسته ای چین، درک تفکر نظامی چین در مورد بازدارندگی، به ویژه بازدارندگی هسته ای، است.

نشنال اینترست در تشریح نهمین مولفه در فرابازدارندگی خاطرنشان می کند که چالش‌های بازدارندگی تنها در خارج از مرزهای دولت‌ها ایجاد نمی‌شود. دموکراسی های مدرن، از جمله آمریکا و متحدان اروپایی آن، نیز در سیاست داخلی با مسائلی مواجه هستند که دستکم به طور غیرمستقیم بر توانایی آنها در حفظ قدرت نظامی در حمایت از بازدارندگی تأثیر می گذارد. افراط گرایی سیاسی و قطبی شدن مانع از عملکرد موفقیت آمیز سیاسی می شود که برای سلامت دموکراسی حیاتی است.

این رسانه در بخش پایانی خود می نویسد: اگر برنامه‌ریزان، سیاستمداران و نظریه‌پردازان نظامی آمریکا به این مؤلفه‌ها در توسعه سیاست راهبردی و نظامی و ساختار نیروهای خود بی توجه باشند، بازدارندگی می‌تواند به طور خطرناکی در کوتاه‌مدت و بلندمدت تضعیف شود.