به گزارش مردم فردا، به نقل از خبرگزاری رویترز، «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان و «الهام علی‌اف» رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان اولین گفت‌وگوهای حضوری خود را از ماه اکتبر به میزبانی آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ برگزار کردند و در جریان این گفت‌وگو هر دو طرف از پیشرفت نسبت به توافقنامه صلح خبر دادند.
علی‌اف طی این گفت‌وگو تاکید کرد: من فکر می‌کنم که جمهوری آذربایجان و ارمنستان باید به این "بن‌بست طولانی مدت، نفرت مشترک و خصومت‌ها" پایان دهند.
با این حال پاشینیان عنوان داشت: جمهوری آذربایجان یک "سیاست انتقام‌جویانه‌ای" را اتخاذ کرده است. آیا آن‌ها از این دیدار برای شعله‌ور کردن نفرت و لفاظی‌های خصمانه استفاده می‌کنند یا برای بهتر کردن اوضاع؟
طبق گفته علی‌اف، باکو در حال بررسی پیش‌نویس توافق صلح با ایروان است. همچنین، خبرگزاری‌های روسی گزارش دادند که علی‌اف گفته که باکو پیشنهاد ایجاد ایست بازرسی‌هایی را در مرز با ارمنستان داده است.
پس از این گفت‌وگوهای سه‌جانبه با بلینکن، دفتر پاشینیان بر "اراده ارمنستان" نسبت به رسیدن به صلح تاکید کرد؛ صلحی که "قطعا صلح و ثبات بلند مدت" را در منطقه تضمین خواهد کرد.
علی‌اف هم در پایان اظهار کرد: فکر می‌کنم این توافقنامه صلح بتواند مثال خوبی در این زمینه باشد که چگونه کشورهایی با اختلافات جدی و تاریخی می‌توانند با یکدیگر به خصومت‌ها پایان دهند.
نخست‌وزیر ارمنستان روز پنجشنبه در جلسه دولت گفت، این کشور پیش‌نویس توافقنامه صلح با جمهوری آذربایجان را نهایی کرده و آن را به باکو و همچنین به کشورهای عضو گروه مینسک ارسال کرده است.
ارمنستان و جمهوری آذربایجان، دو کشور منطقه قفقاز اوایل دهه ۱۹۹۰ در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، برای کنترل منطقه مورد مناقشه قره‌باغ با یکدیگر درگیر شدند.
گذرگاه لاچین تنها راه ارتباطی ارمنستان با منطقه قره‌باغ کوهستانی است. در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲ گروهی از مردم جمهوری آذربایجان که خود را "کارشناس محیط زیست" می‌نامند، این گذرگاه را مسدود کردند؛ جایی که گروهی از صلحبانان روس در آن مستقر هستند. باکو مدعی شد که قصد ندارد هیچ راهی را مسدود کند و خودروها می‌توانند به آزادی در هر دوسوی این گذرگاه حرکت کنند.
این گذرگاه تنها مسیری است که ارمنستان از طریق آن می‌تواند غذا، سوخت و ملزومات دارویی را به ساکنان ارمنی قره‌باغ برساند؛ منطقه‌ای که از لحاظ بین‌المللی بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته می‌شود؛ اما حدود ۱۲۰ هزار قوم ارمنی ساکن آن هستند.