اینکه بردن دربی احتمالاً تعیین‌کننده قهرمان لیگ برتر این فصل خواهد بود، فرضیه‌ای بود که حداقل تا اینجا درست از آب درآمده و می‌شود جدی‌اش گرفت.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۰۳
۰
به گزارش مردم فردا،پرسپولیس دربی را برد، صدرنشین شد، فشار روانی سپاهان بالا رفت و تیم قدرتمند مورایس در ورزشگاه خانگی پیش چشم 50 هزار هوادار خودی با 29 شوت به دروازه ملوان، مقابل این تیم پایین جدولی متوقف شد تا پرسپولیس صدر را پس بگیرد.
بعد از توقف سپاهان مقابل ملوان، اهمیت پیروزی در دربی دوباره بولد شد و پرسپولیسی‌ها خوشحال‌تر شدند که با پشت سر گذاشتن رقیب سنتی و رسیدن به پله دوم در همان هفته به صدر جدول برگشته‌اند؛ جایی که در نیم‌فصل نخست تحت اختیارشان بود اما کم کم از دست رفت و قهرمانی بسیار دشوار شد.
پرسپولیس دربی را برد و خیلی‌ها از عملکرد یحیی و بازیکنانش در این مسابقه تمجید کردند؛ اینکه کادر فنی پرسپولیس آنالیز قبل و حین بازی دقیقی از حریف و توانایی‌هایش داشته و البته بازیکنان در اجرا موفق بوده‌اند. پرسپولیس مقابل استقلال هوشمندانه، منطقی، محکم و کم نوسان بازی کرد. بموقع حمله کرد، بموقع گل زد، خوب دفاع کرد و در نگاه کلی مستحق پیروزی هم بود.
اما این پیروزی بزرگ و بردن فینال فصل لیگ بک‌گراند جالبی داشت که هیچ هوادار و علاقه‌مند به فوتبالی از آن خبر ندارد. یحیی گل‌محمدی به‌عنوان نفر اول فنی تیم، همواره قبل از بازیهای بزرگ و سرنوشت‌ساز بداخلاق، عنق و عصبی بود. او قبل از فینال آسیا، یکی، دو دربی تعیین‌کننده قبلی و چند بازی مهم و سرنوشت ساز دیگر همواره عصبی و به هم ریخته بود تا جایی که بعضاً سر تدارکات، ماساژور، مسئول آب دادن زمین چمن تمرین و... داد می‌زد و کلاً اخلاق خوشی نداشت اما این بار و پیش از دربی 100 نه تنها عصبی نبود بلکه حال خوشی هم داشت و حتی در نشست خبری قبل از دربی با خبرنگاران حاضر در نشست شوخی و خنده کرد.
یحیی در طول بازی با استقلال هم با اینکه مدام لب خط بود و نکات لازم را به بازیکنان گوشزد می‌کرد اما مضطرب نبود و بعد از سوت پایان مسابقه هم طوری دست‌هایش را مشت کرد که انگار می‌دانست برنده این بازی خواهد شد و یک «دیدید گفته بودم» در نگاه و رفتار او در تقابل با همکارانش در کادرفنی دیده می‌شد.
این اطمینان به نوعی در بین بازیکنان هم وجود داشت و در ناهار و شام دسته جمعی قبل از دربی بازیکنان فوق‌العاده آرام بودند و استرسی در چهره و رفتار آنها دیده نمی‌شد.
اما رفتار باشگاه، کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس هم بعد از پیروزی بزرگ جالب بود. غیر از کری‌خوانی ریز بیرانوند برای ساپینتو که بیشتر یک شوخی کلامی بود و البته حرکت عجیب او رو به سکوها که حتی از سوی همبازیانش نقد شد، جشن پیروزی بازیکنان به همان دو، سه دقیقه در آغوش کشیدن همدیگر و تشویق ایسلندی با هواداران محدود شد. در رختکن هم بازیکنان لحظاتی کوتاه هلهله سر دادند و شادی کردند اما بر خلاف رسم پیروزی در بازیهای بزرگ که در بیشتر تیم‌های کوچک و مطرح اروپایی نیز رایج است، هیچ عکس دسته جمعی از رختکن تیم به مناسبت این پیروزی ثبت نشد.
جالب اینکه بعد از پیروزی در دربی باشگاه با ارسال پیامک از بازیکنان خواست طبق تأکید سرمربی از انتشار هر گونه پست و استوری نامتعارف و یا مصاحبه و کری خوانی جداً خودداری کنند. اتفاقی که باعث شد بازیکنان بعضاً از مصاحبه خودداری کرده و با بستن پرونده دربی، روی موفقیت در بازی حذفی مقابل گل‌گهر تمرکز کنند.
بعد از توقف سپاهان مقابل ملوان، اهمیت پیروزی در دربی دوباره بولد شد و پرسپولیسی‌ها خوشحال‌تر شدند که با پشت سر گذاشتن رقیب سنتی و رسیدن به پله دوم در همان هفته به صدر جدول برگشته‌اند؛ جایی که در نیم‌فصل نخست تحت اختیارشان بود اما کم کم از دست رفت و قهرمانی بسیار دشوار شد.
پرسپولیس دربی را برد و خیلی‌ها از عملکرد یحیی و بازیکنانش در این مسابقه تمجید کردند؛ اینکه کادر فنی پرسپولیس آنالیز قبل و حین بازی دقیقی از حریف و توانایی‌هایش داشته و البته بازیکنان در اجرا موفق بوده‌اند. پرسپولیس مقابل استقلال هوشمندانه، منطقی، محکم و کم نوسان بازی کرد. بموقع حمله کرد، بموقع گل زد، خوب دفاع کرد و در نگاه کلی مستحق پیروزی هم بود.
اما این پیروزی بزرگ و بردن فینال فصل لیگ بک‌گراند جالبی داشت که هیچ هوادار و علاقه‌مند به فوتبالی از آن خبر ندارد. یحیی گل‌محمدی به‌عنوان نفر اول فنی تیم، همواره قبل از بازیهای بزرگ و سرنوشت‌ساز بداخلاق، عنق و عصبی بود. او قبل از فینال آسیا، یکی، دو دربی تعیین‌کننده قبلی و چند بازی مهم و سرنوشت ساز دیگر همواره عصبی و به هم ریخته بود تا جایی که بعضاً سر تدارکات، ماساژور، مسئول آب دادن زمین چمن تمرین و... داد می‌زد و کلاً اخلاق خوشی نداشت اما این بار و پیش از دربی 100 نه تنها عصبی نبود بلکه حال خوشی هم داشت و حتی در نشست خبری قبل از دربی با خبرنگاران حاضر در نشست شوخی و خنده کرد.
یحیی در طول بازی با استقلال هم با اینکه مدام لب خط بود و نکات لازم را به بازیکنان گوشزد می‌کرد اما مضطرب نبود و بعد از سوت پایان مسابقه هم طوری دست‌هایش را مشت کرد که انگار می‌دانست برنده این بازی خواهد شد و یک «دیدید گفته بودم» در نگاه و رفتار او در تقابل با همکارانش در کادرفنی دیده می‌شد.
این اطمینان به نوعی در بین بازیکنان هم وجود داشت و در ناهار و شام دسته جمعی قبل از دربی بازیکنان فوق‌العاده آرام بودند و استرسی در چهره و رفتار آنها دیده نمی‌شد.
اما رفتار باشگاه، کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس هم بعد از پیروزی بزرگ جالب بود. غیر از کری‌خوانی ریز بیرانوند برای ساپینتو که بیشتر یک شوخی کلامی بود و البته حرکت عجیب او رو به سکوها که حتی از سوی همبازیانش نقد شد، جشن پیروزی بازیکنان به همان دو، سه دقیقه در آغوش کشیدن همدیگر و تشویق ایسلندی با هواداران محدود شد. در رختکن هم بازیکنان لحظاتی کوتاه هلهله سر دادند و شادی کردند اما بر خلاف رسم پیروزی در بازیهای بزرگ که در بیشتر تیم‌های کوچک و مطرح اروپایی نیز رایج است، هیچ عکس دسته جمعی از رختکن تیم به مناسبت این پیروزی ثبت نشد.
جالب اینکه بعد از پیروزی در دربی باشگاه با ارسال پیامک از بازیکنان خواست طبق تأکید سرمربی از انتشار هر گونه پست و استوری نامتعارف و یا مصاحبه و کری خوانی جداً خودداری کنند. اتفاقی که باعث شد بازیکنان بعضاً از مصاحبه خودداری کرده و با بستن پرونده دربی، روی موفقیت در بازی حذفی مقابل گل‌گهر تمرکز کنند.
mardomefarda.ir/vdceez8z.jh8vzi9bbj.html
منبع : ورزش3
