به گزارش مردم فردا،سهم ایران از تجارت جهانی به ۲۴ صدم درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
پیش از این نیز مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص کاهش سهم ایران از تجارت جهانی هشدار داده بود.
با خروج یک جانبه دولت آمریکا از توافق برنامه جامع اقدام مشترک یعنی برجام، و اجرایی شدن تحریم‌های مالی و اقتصادی در سال ۱۳۹۷، فضای بازرگانی خارجی کشور شرایط متفاوتی را تجربه کرد .
در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تاکید شده است که در سال ۱۳۹۸ حجم و ارزش تجارت خارجی کاهش یافته و در سال ۱۳۹۹ نیز این روند ادامه یافته است. در این راستا ارزش دلاری حجم تجارت خارجی در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۸ حدد ۱۳ درصد کاهش یافته و از ۸۵ میلیارد دلار به ۷۳.۸ میلیارد دلار رسیده است.
از طرفی با بررسی سهم تجارت کشور از سهم تجارت خارجی می‌توان دریافت که طی سال‌های مورد بررسی یعنی از سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۳۹۹ همواره سهم ایران کمتر از نیم درصد بوده و علی رغم اینکه حجم تجارت خارجی از حدود ۲۳ هزار میلیارد دلار در سال ۱۳۹۵ به حدد ۳۵ هزار میلیارد دلار در سال ۱۳۹۹ افزایش یافته است، اما وضعیت تجارت ایران بدتر شده و سهم آن از ۰.۳ درصد در سال ۱۳۹۵ به ۰.۲ درصد در سال ۱۳۹۹ کاهش یافته است.
این امر بیانگر روند ضد ادورای تجارت خارجی کشور در مقایسه با تجارت جهانی بوده و نشان‌دهنده ضعف زیرساخت‌های بازرگانی یعنی لجستیک، بیمه، ترانزیت، بازرایابی ، حفظ ماندگاری در بازار و ... و فقدان استراتژی توسعه تجاری است. ضعف دیپلماسی فعال اقتصادی و تجاری و همچنین توجه ناکافی به اهمیت بازرگانی خارجی در اقتصاد ایران است.
آمارهای تازه حالا بیانگر ان است که این روند در سال گذشته میلادی نیز ادامه یافته است .

در بهمن ماه سال گذشته بود که رئیس مرکز پژوهش‌های اتاق ایران در تشریح آنچه با بررسی جدول داده-ستانده تجارت خارجی ایران و جهان به دست می‌آید از حذف ایران از نقشه تجارت جهانی سخن گفت.
محمد قاسمی تاکید کرد: دردآورترین نتیجه این مطالعات و پژوهش‌ها این است که «بود و نبود اقتصاد ایران» اثرچندانی بر اقتصاد بین‌الملل ندارد. موضوعی که بسیار تاسف‌بار است و بزرگ‌ترین اثر این وضعیت آن است که آسیب رساندن به اقتصادکشور به‌سادگی ممکن خواهد شد. به همین خاطر هم سیاست‌گذاران باید به این وضعیت توجه کنند.
وی اضافه کرد: آقای قاسمی خاطر نشان کرد که لوازم مورد نیاز برای اینکه یک کشور وارد بازی تجارت بین‌الملل شود، اتخاذ سیاست‌های تجاری و ارزی و سیاست‌های پولی و مالی مناسب در کنار طراحی و اجرای استراتژی توسعه صنعتی است.
کاهش سهم ایران از تجارت جهانی البته به سیاست‌های اقتصادی و سیاسی و تحریم و تسری آن به نفت گاز بازمی‌گردد.منبع جدول Globals economic است