به گزارش مردم فردا،این قهرمانی برای زنان اسپانیا به راحتی به دست نیامد. لاروخا در دوازده ماه گذشته شرایطی عجیب و غریب را سپری کرد و در اسپانیا کمتر کسی تصور می‌کرد شاگردان ویلدا بتوانند در استرالیا دست به چنین کار بزرگی بزنند.

حدود یک سال پیش در چنین روزهایی بود که سه کاپیتان تیم ملی در نامه‌ای به فدراسیون فوتبال از آنچه مدیریت بد کادر فنی عنوان شده بود گلایه کردند. این نقطه آغاز شورشی بود که شالوده تیم ملی زنان اسپانیا را به هم ریخت.
کاپیتان‌های لاروخا تا امروز در مصاحبه‌های متعددی گفته‌اند که در مذاکرات‌شان با فدراسیون هرگز خواهان استعفای ویلدا نشده‌اند اما این شورش که چند روز پیش از شروع مسابقات اسپانیا در مقدماتی جام جهانی اتفاق افتاد تاثیر خود را بر تیم گذاشت. لوئیس روبیالس بود که محکم پشت مربی تیم ملی زنان اسپانیا ایستاد و گفت ویلدا را تحت هیچ شرایطی اخراج نخواهد کرد.
فدراسیون روز 1 سپتامبر سال گذشته دو نشست خبری ترتیب داد تا سرمربی و کاپیتانهای لاروخای زنان به طور جداگانه با رسانه‌ها صحبت کنند. در نشست خبری ویلدا کاملا مشخص بود که او از شورش در رختکن تیمش عمیقا سرخورده شده است.


شورش بزرگ 15 نفره
21 روز بعد فدراسیون اعلام کرد که 15 بازیکن تیم ملی با ارسال نامه‌ای از بازی برای تیم ملی استعفا داده‌اند. فدراسیون اسپانیا باز هم دست از حمایت از سرمربی نکشید و به صراحت اعلام کرد این پانزده بازیکن تنها زمانی به تیم ملی برخواهند گشت که به اشتباه‌شان اعتراف کرده و طلب بخشش کنند.
اما در ماه اکتبر تیم ویلدا در حالیکه پانزده بازیکن شورشی و سه کاپیتانش را در اختیار نداشت موفق شد در پامپلونا تیم ملی آمریکا را شکست دهد. زمستان گذشت و اعصاب‌ها آرام‌تر شد. حالا که جام جهانی نزدیک شده بود وقت آن بود که ویلدا ابتکار عمل را به دست بگیرد. او با پانزده شورشی و به خصوص با بازیکنان تیم زنان بارسلونا که قهرمان اروپا شده بودند مذاکره کرد و سعی کرد دل شورشی‌ها را به دست بیاورد.

در ماه فوریه جنی ارموسو اولین بازیکن شورشی بود که به تیم ملی برگشت. این پیروزی بزرگی برای ویلدا بود. وقتی او در ماه ژوئن لیست نهایی اسپانیا برای جام جهانی را اعلام کرد سه نفر از پانزده شورشی در این فهرست حضور داشتند. اما در نهایت این فهرست تغییراتی کرد و اسپانیا با شش نفر از پانزده شورشی به استرالیا و نیوزیلند سفر کرد.
یکی از آن بازیکنان شورشی، ایتانا، امروز بعد از قهرمانی اسپانیا به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد. اسپانیا بدون شک اولین قهرمانی‌اش در جام جهانی زنان را تا حد زیادی مدیون این مربی است.