به گزارش مردم فردا،تیم فوتبال استقلال تهران در اوج مسابقات آسیایی نمایندگان ایران به خصوص پرسپولیس و سپاهان به عنوان دو رقیب اصلی در مسیر قهرمانی، تمرینات خود را برای بازی داخلی مقابل فولاد در هفته دوازدهم رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران دنبال میکند.
در روزهایی که استقلالیها مغموم ندیدن تیمشان در لیگ قهرمانان هستند، در لیگ برتر فوتبال ایران اوضاع بسیار خوبی دارند و بر صدر جدول رده بندی با اختلاف تکیه زدند اما بر کسی پوشیده نیست که پایان فصل در چنین رتبهای برای استقلال، کار اصلا آسانی نیست.
هواداران این تیم احتمالا به خوبی میدانند که استقلال در پیش فصل چه مصائب و فراز و نشیبهایی را طی کرد و چه چالشهایی بین مدیریت و کادر فنی بر سر تقویت تیم به وجود آمد. چالشهایی که البته بیش از آنکه برطرف شود، رها شود و شاید بیراه نباشد اگر بگوییم صدرنشینی این روزهای استقلال، پاداش از خودگذشتگی نکونام است.
نگاهی به ترکیب استقلال داشته باشید. این تیم دقیقا متشکل از همان نفراتی است که استقلال در ابتدا و شروع فصل در اختیار داشت و کادر مدیریتی این تیم برای جلوگیری از خشم هواداران و کادر فنی تیم میگفت دنبال قهرمانی نیست و حتی اگر چهاردهم هم شوند، از سرمربی استقلال حمایت میکنند.
همان استقلال اما حالا در صدر جدول رده بندی قرار گرفته و بی تردید اعتبار این عنوان بیش از هر شخص دیگری به جواد نکونام میرسد. سرمربی محبوب هواداران استقلال که از بدو حضور روی نیمکت این تیم اعتماد و حمایت فوق العادهای از سوی هواداران تیمش داشت و توانست با تجربه بالای خود، شرایط را برای تیمش به گونهای رقم بزند که اکنون هواداران این تیم کاملا به قهرمانی امیدوار شوند.
اما هواداران استقلال هم با اشراف به شرایط تیم میدانند که فاصله اسکواد استقلال با تیمهایی چون پرسپولیس و سپاهان غیرقابل اغماض است و کمتر منطقی در فوتبال ایران میپذیرد که استقلال با این ترکیب بتواند تا انتهای فصل در صدر جدول لیگ ایران حاضر باشد.
هرچند ممکن است انقضای اثربخشی حضور نکونام روی نیمکت استقلال به این زودی به پایان نرسد اما شرط احتیاط و عقل حکم میکند کادر مدیریتی این تیم در نیم فصل به صورت جدی در اندیشه تقویت نیروی انسانی تیم فوتبال در بخش بازیکنان باشند.
همین حالا هم استقلال با از دست دادن یا مصدوم شدن هریک از بازیکنان ترکیب اصلی خود کار بسیار سختی برای پرکردن غیبت آنها خواهد داشت. این موضوعی است که تا اینجای فصل هم خودش را نشان داده است.
هرچند به واسطه استفاده نکونام از مربی بدنساز خارجی و یک کنترل کننده باتجربه شرایط جسمانی بازیکنان، تا حدود زیادی توانسته از آسیب دیدگیهای همیشگی بازیکنان استقلال بکاهد اما موضوع فقط به همین جا ختم نمیشود و این تیم برای باز کردن گرههای کور در بازیهای غیرمنتظرهای چون ذوب آهن، به بازیکنان باکیفیت بیشتری نیاز دارد.
به هرحال آنچه مشخص است جواد نکونام با نزدیک شدن به پایان نقل و انتقالات تابستانی و اطمینان از بی ثمر ماندن پافشاری بیشتر برای جذب بازیکن، ترجیح داد تمرکزش را روی نفرات موجود گذاشته و با پرهیز از بهانه جوییهای رایج در چنین مواقعی از سوی بعضی از سرمربیان، به فکر ارتقای سطح کیفی بازیکنان در اختیار خود باشد.
ترفندی که نتیجه داد و اکنون استقلال در صدر جدول لیگ برتر فوتبال ایران قرار گرفته اما با نزدیک شدن به نقل و انتقالات زمستانی، قابل پیش بینی است که این سرمربی بار دیگر بر خواستهی به حق خود تاکید کرده و به دنبال تقویت تیمش باشد.
هرچند اساسا با حضور مربیای چون نکونام روی نیمکت استقلال و فرصت هدایت این تیم برای جواد، سرمربی و تیم به خوبی لازم و ملزوم یکدیگر برای موفقیت و میل دائمی به پیشرفت هستند اما باید معقولانه این موضوع را در نظر داشت که پیمودن راه پرپیچ و خم لیگ بیست و سوم با جایگاه کنونی در جدول رده بندی برای استقلال، توشههای دیگری هم نیاز دارد.