در دهه 1970، پیرو جنگ ویتنام، سپاه تفنگدارن دریایی آمریکا توجه خود را به سوی خاورمیانه به عنوان یک صحنه بالقوه درگیری معطوف کرد.
در شرایطی که تفنگداران دریایی آمریکا تجربه چشمگیری در کمپین های نظامی راه دور داشتند، نیاز به جابجایی سریع نیروها از طریق دریا و هوا به مصر، عربستان و دیگر کشورهای خاورمیانه موجب شد تا انتخاب یک سامانه تسلیحاتی محافظت شده متحرک بیشتر برجسته شود. این وسیله نقلیه زرهی باید در فواصل طولانی قابل استفاده و از قدرت آتش بالایی برخوردار می بود.
پیرانا وارد می شود
تفنگداران دریایی آمریکا ال ای وی-25 - یک کپی از موواگ پیرانا - را انتخاب کردند. این خودرو زرهی سبک توسط شرکت سوئیسی موواگ (Mowag) ساخته شده بود و شرکت جنرال موتورز دیزل آن را تحت لیسانس در آمریکا تولید کرد.
ال ای وی-25 شبیه هیچ وسیله نقلیه دیگری در انبار تفنگداران دریایی آمریکا نبود.
این خودرو زرهی سبک درازا، پهنا و ارتفاعی به ترتیب برابر با 6.39 متر، 2.5 متر و 2.7 متر دارد. به لطف پیشرانه دیزلی توربوشارژ 6 سیلندر خورجینی با قدرت 275 اسب بخار و وزن حدود 13 تن، این یک خودرو زرهی سریع و چابک است. بیشینه سرعت آن در جاده 100 کیلومتر بر ساعت است. ارتفاع کف بدنه ال ای وی-25 از زمین نیز حدود 51 سانتیمتر است که امکان حرکت راحت در مسیرهای خارج جاده ای را فراهم می کند. این خودرو زرهی توانایی عبور از شیب 60 درصد، مانع عمودی 49 سانتیمتری و خندقی 200 سانتیمتری را دارد.
تسلیحات ال ای وی-25