به گزارش مردم فردا،اواسط هفته جاری مسترکلاسی بین المللی در هتل پارسیان تهران برگزار شد. حضور کارگردان شهیر ترکیه «نوری بیلگه جیلان» نظرها را به سمت این مستر کلاس جلب کرد. اما اتفاق جذاب این رویداد دو روزه به حضور پارسا پیروزفر در جمع اساتید مستر کلاس شکوه سینما برمی‌گشت. بازیگر توانمند و حالا می‌توان گفت صاحب سبکی که در دوران حرفه‌ای حضور خود در عرصه بازیگری تاکنون هیچ مصاحبه و اظهارنظری درباره حرفه‌اش نداشته است.
مستر کلاس پارسا پیروزفر با عنوان «ورودبازیگر به دنیای نقش» برگزار شد و توانست نظر حاضران را به شدت جلب کند، چراکه اینجا اولین بزنگاهی بود که پارسا درباره حرفه بازیگری و سال‌ها حضورش در این عرصه حرف می‌زد. او بعد از سال‌ها حرف زد و اتفاقا خیلی هم بی‌نظیر این‌کار را انجام داد بنحوییکه خیلی‌ها آن را بهترین نشست این مستر کلاس قلمداد کردند.
رضا صائمی منتقد باسابقه سینما از جمله کسانی است که با انتشار یادداشتی به تمجید از عملکرد پارسا پیروزفر در این مستر کلاس پرداخت او نوشته خود را اینطور آغاز کرده :«مسترکلاس ورود بازیگر به دنیای نقش» فرصتی بود تا سویه‌ای دیگر از پارسا پیروزفر در کسوت بازیگر برایم آشکار شود.او تجربه بازیگری خود را در خوانشی تئوریک و تحلیلی صورت بندی کرد و به رمزگشایی جزیی‌نگرانه از فنون بازیگری دست زد که می‌تواند به منتقد کمک کند تا از دریچه جهان بازیگر هم به تحلیل نقش و بازی دست بزند.»
در ادامه این یادداشت آمده است : «آموزه‌های پارسا آموزنده و راهگشاه بود و نشان داد که او فقط به واسطه زیبایی صورت به بازیگری گره نخورده و سویه‌های زیبایی شناسی و فرم و تکنیک‌های بازیگری را هم می‌شناسد.چگونگی بازآفرینی عواطف و احساسات بازیگر در پردازش و برساختگی نقش را.اینکه چطور باید و نباید به دنیای نقش وارد شد و نقش آفرینی کرد.از پروسه رشد بازیگر، فهم فیلمنامه و ارتباطات منطقی آن، بداهه پردازی، اهمیت هماهنگی نقش و دیالوگ با میمیک، فرم و رفتار بازیگر گفت.»
 مستر کلاس «پارسا پیروزفر» با استقبال خوبی مواجه شد.

صائمی در این یادداشت اشاره‌ای هم داشته به اتفاقی که پیروزفر در حین مسترکلاسش رقم زده است :«در جایی از کلاس، وسط حرف‌هایش ناگهان به گوشه‌ای از سالن نگاه کرد و با عصبانیت گفت:«آقا چیکار می کنی؟ فیلم نگیر دیگه.» حاضرین با تعجب سر برگردانند تا ببنند خطاب او به کیست؟کسی نبود، نقش بازی می‌کرد تا موقعیتی خیالی خلق کند و به شرح فنون بازیگری دست بزند.»
این منتقد یادداشتش را با مروری بر گپ و گفتی که با پیروزفر داشته به پایان برده و نوشته «در گپ و گفت بعد از کلاس، درباره مهرجویی حرف زدیم.درباره نقش «یوسف» در «مهمان مامان» که نقشی ماندگار در کارنامه اوست.درباره سکانس رقصش با احترام برومند در سریال «در انتهای شب».درباره اینکه چرا کم مصاحبه می‌کند و کم حرف می‌زند…..در کلاس و همکلامی با او دریافتم حرف برای گفتن کم ندارد و خودآگاهانه به بازیگری می‌نگرد. به زیبایی درونی نقش، نه زیبایی بیرونی نقش‌آفرین.»