به گزارش مردم فردا، رامبد جوان از زمان ساخت اولین سریالش «گمگشته» بارها ثابت کرده سلیقه مخاطبان را می‌شناسد و به همین دلیل هم اکثر آثارش باب طبع اکثر مخاطبان هستند. «ورود آقایان ممنوع»، «مسافران»، «پسر آدم، دختر حوا» و … از جمله آثار به یادماندنی کارنامه این کارگردان به حساب می‌آیند.
به بهانه موفقیت فیلم کمدی «زودپز» در اکران، مروری داریم بر بهترین فیلم‌ها و سریال‌هایی که به کارگردانی رامبد جوان ساخته شده‌اند.

زودپز | 1403
رامبد جوان با «زودپز» سراغ یک کمدی نوستالژیک رفته و با فضای ملتهب دوران موشکباران شوخی کرده است. جنس کمدی «زودپز» با سایر آثار جوان متفاوت است و می‌توان آن را تجربه جدیدی در میان کمدی‌هایش به حساب آورد. تمرکز اصلی فیلم روی زندگی دو باجناق است. در شرایطی که اصابت موشک به محله‌ها مختلف تهران زندگی همه را تحت‌تاثیر قرار داده، این دو نفر تلاش می‌کنند جنازه پدرزن‌شان را که به خاطر ترکیدن زودپز آبگوشت مرده، عوض شهید موشکباران جا بزنند و همین مسئله باعث می‌شود مدام در شرایط عجیبی قرار بگیرند. رامبد جوان علاوه بر مسئله موشکباران با تیپ‌وقیافه‌ها و ارزش‌ها و سبک زندگی مردم در آن دوره شوخی کرده و تاحدودی سعی از اتفاق‌های واقعی و حتی جوک‌های مرتبط با آن دوره کمک گرفته است. فیلم ریتم مناسبی دارد و در هیچ‌ نقطه‌ای از مسیر منطق خارج نمی‌شود. درحال حاضر به فروش قابل‌توجهی دست پیدا کرده و احتمالا رکوردهای دیگری را هم جابجا خواهد کرد.

قانون مورفی | 1396
رامبد جوان بعد از «نگار» مجددا به عرصه کمدی برگشت و «قانون مورفی» را ساخت؛ یک فیلم کمدی پربازیگر که با کمدی‌های قبلی این کارگردان متفاوت بود. جوان نقش اصلی فیلم «قانون مورفی» را در اختیار امیر جدیدی گذاشت و هم به خوبی از پس این نقش برآمد. فیلم در سال 1397، 10 میلیارد تومان فروش کرد که فروش موفقیت‌آمیزی بود. با این حال تعدادی از منتقدان آن را یکی از ضعیف‌ترین آثار جوان معرفی کردند و معتقد بودند او از عناصری مثل رقص و شوخی‌های دوپهلو و چت کردن برای خنداندن استفاده کرده است. درکل «قانون مورفی» کمدی همه‌پسندی نبود و نتوانست در ذهن مخاطبانشان ماندگار شود.

نگار | 1394
بعد از موفقیت «ورود آقایان ممنوع» انتظار می‌رفت رامبد جوان مجددا با یک کمدی موفق دیگر روی پرده سینما ظاهر شود اما یک مرتبه تغییر مسیر داد و تصمیم به ساخت یک اثر سورئال به اسم «نگار» گرفت. جوان زمانی سراغ «نگار» رفت که فصل دوم «خندوانه» به پایان رسیده بود. در کنار نگار جواهریان که از ابتدا حضورش در فیلم قطعی شده بود، پیمان معادی هم از اولین بازیگرانی بود که از نقطه شروع در جریان فیلمنامه قرار داشت اما به خاطر مشغله زیاد چند ساعت مانده به ضبط فیلم، از پروژه کنار رفت. این بود که رامبد از محمدرضا فروتن برای فیلم دعوت به همکاری کرد. جوان در این فیلم به‌خوبی واقعیت و خیال را درهم ادغام کرده و توانسته بود تخیل مخاطبان را به چالش بکشد. «نگار» در جشنواره سی‌وپنجم فیلم فجر نامزد ۹ سیمرغ بلورین شد و سیمرغ بهترین موسیقی متن را از آن خود کرد. نظرها درباره فیلم «نگار» متفاوت بود. برخی منتقدان آن را ستودند و برخی دیگر معتقد بودند تلاش‌های جوان به ثمر نرسیده و «نگار» در انتقال معنایی که مدنظر داشته موفق نبوده است.

ورود آقایان ممنوع | 1389
یک سال بعد از «پسر آدم، دختر حوا» و ساخت سریال «مسافران» توسط جوان، او تصمیم گرفت براساس فیلمنامه پیمان قاسم‌خانی، «ورود آقایان ممنوع» را بسازد؛ یک کمدی بسیار قدرتمند که هنوز هم بعد از گذشت سال‌ها ذره‌ای از جذابیت آن کاسته نشده. درواقع رامبد جوان با این فیلم، موفق‌ترین اثر کارنامه‌اش را به ثبت رساند. بخش مهمی از جذابیت فیلم به ایده و فیلمنامه درخشان قاسم‌خانی برمی‌گشت و در کنار آن کارگردانی رامبد جوان و بازی بازیگران فیلم. محور اصلی «ورود آقایان ممنوع»، مدیر مدرسه‌ای سخت‌گیر و بداخلاق و ضدمرد به اسم خانم دارابی بود که به خاطر زایمان معلم شیمی مدرسه مجبور می‌شد به حضور یک معلم شیمی مرد برای کار کردن با بچه‌های المپیادی رضایت دهد. رضا عطاران نقش آقای جبلی، همان معلم شیمی را داشت که کاملا حفاظت‌شده و دور از دید بچه‌ها قدم به مدرسه می‌گذاشت. مردی بی‌آزار، دست‌وپاچلفتی و بی‌اعتمادبنفس که برای خوشایند خام دارابی و اینکه بتواند در آن مدرسه به صورت رسمی استخدام شود حاضر بود هر کاری بکند. تلاش‌های جبلی برای جلب توجه خانم دارابی و وارونه جلوه داده شدن موضوع توسط بچه‌ها و درک اشتباه خانم دارابی از ابراز محبت جبلی، موقعیت جذاب و عجیبی را در سراسر فیلم به وجود آورده بود. ویشکا آسایش برای این فیلم سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را  از جشنواره بیست‌ونهم فیلم فجر گرفت.

مسافران | 1388
رامبد جوان در سال 1388 براساس فیلمنامه پیمان قاسم‌خانی پای چند آدم‌فضایی را به زندگی روزمره یک محله باز کرد. شخصیت اصلی سریال که خود رامبد نقش او را ایفا می‌کرد، یک نویسنده مبادی آداب و قانونمند بود که رفتار انسانی و مبادی آدابش او را از همه دور می‌کرد. نه تنها برادر و همسرش درکی از رفتار او نداشتند که مسافران کهکشان راه شیری هم نمی‌توانستند با او کنار بیایند. او که سعی داشت در همه حالات اخلاقی رفتار کند و مانع از نادیده گرفتن حقوق انسانی دیگران شود، مدام با تمسخر سایرین مواجه می‌شد و همه او را به عنوان فردی ابله و عجیب معرفی می‌کردند. حتی فرزندش هم که به او علاقه زیادی داشت نمی‌توانست رفتار انسانی‌اش را تحمل کند. ورود این آدم‌فضایی‌ها به زمین و تعجبشان از رفتارهای مردم زمینی به مهمترین عامل جذابیت این سریال تبدیل شده بود. آنها ابتدا نمی‌توانستند با خصلت‌های زندگی در زمین کنار بیایند اما رفته‌رفته خودشان به عادت زمینی‌ها خو می‌گرفتند و رفتارشان تغییر می‌کرد. «مسافران» یکی از جذابترین سریال‌های کمدی تلویزیون در دهه هشتاد بود که البته در زمان نامناسبی روی آنتن رفت و آنطور که باید با استقبال روبه‌رو نشد. بازپخش این سریال خیلی بیشتر مورد توجه قرار گرفت.


پسر آدم، دختر حوا | 1388
رامبد جوان سه سال بعد نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش با نام «اسپاگتی در 8 دقیقه»، سراغ ساخت «پسر آدم، دختر حوا» رفت. فیلم اول جوان برخلاف انتظار نتوانست آورده‌ای برایش داشته باشد اما برای فیلم دومش مورد توجه قرار گرفت. ابتدا قرار بود یدالله صمدی فیلم سینمایی «پسر آدم، دختر حوا» را بسازد اما در مرحله پیش‌تولید از کارگردانی انصراف داد و بعد از او رامبد جوان تصمیم به کارگردانی این فیلم گرفت. ابتدا قرار بود مهناز افشار و شهاب حسینی نقش زوج را بازی کنند و مهران مدیری هم نقشی را که بعدها خود رامبد به عهده گرفت داشته باشد اما ترکیب تغییر کرد و نهایتا حامد کمیلی به جای شهاب آمد و خود رامبد هم وارد میدان بازیگری شد. فیلم روی اختلاف‌های زوج وکیلی بنا شده بود که با پذیرش یک پرونده اختلاف خانوادگی، رابطه‌شان دچار تغییراتی می‌شد. برخلاف «اسپاگتی در هشت دقیقه»، فیلم «پسر آدم، دختر حوا» بسیار مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفت و رامبد با این کمدی توانست موقعیتش را در عرصه کارگردانی کمدی مستحکم کند.

گمگشته | 1380
«گمگشته» را می‌شود شروع‌کننده پدیده سریال‌های رمضانی دانست. رامبد جوان در اولین تجربه کارگردانی، با یک داستان نه‌چندان بدیع و جذاب، به‌همراه بازیگرانی که اصولا کمدین نبودند موقعیت‌های کمیک جالبی خلق کرد که برای همه جذاب بود. این اولین‌باری بود که یک سریال رمضانی مناسبتی با حال‌وهوای کمدی روی آنتن می‌رفت؛ سریالی که اتفاقا المان‌های مختلف مذهبی را هم در این ماه رعایت کرده بود. آتیلا پسیانی، بازیگر نقش اصلی این سریال با اینکه سابقه بازی در فیلم و سریال کمدی را نداشت و معمولا جدی به‌نظر می‌رسید اما در این سریال از قالب همیشگی‌اش خارج شده بود. از طرف دیگر شوخی با موقعیت یک شخصیت مذهبی آنهم در سال 80 اتفاق جدیدی بود که پیش از این در سریال‌های تلویزیونی نمونه‌اش را سراغ نداشتیم. این مسئله هم باعث جذابیت بیشتر سریال می‌شد. البته این را هم باید گفت که مجید اخشابی با قطعه «گمگشته» برای اولین‌بار پروژه تیتراژخوانی را کلید زد و این ترانه بیشتر از خود سریال ماندگار شد.