به گزارش مردم فردا،مدت زیادی بحث تصویب اساسنامه فدراسیون فوتبال در مجلس و خطرات ناشی از عدم نصویب آن در مجلس بحث روز محافل ورزشی بوده و مباحث داغی بین کارشناسان و مدیران فوتبالی از یک طرف و نهادهای دولتی و نظارتی ( مجلس شورای اسلامی ، وزارت ورزش و جوانان و.....) از طرف دیگر در باره اصلاح اساسنامه و تصویب آن در مجلس ( که پروسه ای بسیار سخت ، زمان بر و احتمالا پیچیده است ) مطرح شده  است و امروز هم فدراسیون فوتبال از یک موفقیت بزرگ پرده برداری کرد که اساسنامه فدراسیون مورد تایید فیفا قرار گرفته است. ولی آیا اساساً لازم بوده اساسنامه فدراسیون فوتبال که به تصویب مجلس برسد؟
استدلالی که توسط کارشناسان مبنی بر لزوم تصویب اساسنامه فدراسیون در مجلس مطرح می شد مبتنی بر ماده یک اساسنامه ( تعریف فدراسیون) است که ذکر میکند " فدراسیون فوتبال یک نهاد غیر دولتی و دارای شخصیت حقوقی  است ......." می باشد که به نظر میرسد این استدلال مبتنی بر درک ناقص این گروه از قوانین مورد اشاره است.
 در خود اساسنامه در هیچ کجا ذکر نشده که اساسنامه باید به تایید دولت برسد. اگر منظور مدعیان لزوم تصویب اساسنامه در مجلس استناد به ذکر " موسسه غیر دولتی " در تعریف فدراسیون در بند یک اساسنامه است این استدلال قابل قبول نیست. چرا که در قانونی به نام " قانون فهرست نهادهای عمومی غیر دولتی" که در تاریخ19/4/1373 به تصویب مجلس و در تاریخ 29/4/1373 به تصویب شورای نگهبان رسیده است فهرست نهادهای عمومی غیر دولتی  شامل 10 مورد است که فدراسیون فوتبال در بین آنها نیست. سه سال بعد در الحاقیه ای تحت عنوان " الحاق بندهای 11 و 12 به قانون فهرست نهادهای عمومی غیر دولتی" که در تاریخ11/3/1376 به تصویب مجلس و در تاریخ 21/3/1376 به تصویب شورای نگهبان رسیده در ماده 11  " فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران" را مشمول این قانون نموده و در تبصره ماده 11 ذکر شده است که " اساسنامه فدراسیونهای مذکور حداکثر ظرف مدت سه ماه از تصویب این قانون بنا به پیشنهاد سازمان تربیت بدنی به تصویب هیات وزیران خواهد رسید" که در این مورد هم شرط پیشنهاد سازمان تربیت بدنی ذکر شده است. پس از آن نیز قانونی دیگری مبنی بر شمول فدراسیون فوتبال در زمره فهرست نهادهای عمومی غیر دولتی یا  الزام به تصویب اساسنامه فدراسیون در مجلس یا هیات دولت به تصویب نرسیده است.
تنها موردی که نیاز به تصویب در هیات دولت دارد اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران است که به هیچ وجه فدراسیون فوتبال را شامل نمیشود چرا که فوتبال و باشگاه های فوتبال بنابر الزامات فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا سالهاست که از قوانین حرفه ای تبعیت می کنند.
 ضمن اینکه خود قانون گذار هم با ذکر لزوم تصویب  اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران در هیات دولت تلویحا به این موضوع اشاره داشته است که ورزشهای حرفه ای نباید در حیطه و تحت قیومیت دولت باشد کما اینکه در تبصره ماده 13 قانون برنامه پنجم توسعه هم  ﭘﺮداﺧﺖ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ وﺟﻬﯽ از ﻣﺤﻞ ﺑﻮدﺟﻪ ﮐﻞ ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻞ ﺑﻪ ورزش ﺣﺮﻓﻪ ای  را ممنوع کرده که بدان معنی است که دولت ( حاکمیت) پای خود را از اداره ورزش های حرفه ای کنار کشیده و نقش دولت ( وزارت ورزش) صرفا مانند سایر حوزه ها تصویب قوانین و مقررات در جهت تسهیل امور، نظارت و ایجاد زیرساختها است.
بنا براین ملاحظه میشود که بر اساس قوانین موجود و صرفا با استناد به اینکه در ماده یک اساسنامه، فدراسیون فوتبال یک موسسه غیر دولتی ذکر شده است نیازی به تصویب اساسنامه در مجلس (هیات دولت)  نبوده است و این موضوع دستاورد و کشف جدیدی نبوده است و از روز تصویب اساسنامه در مجمع فدراسیون فوتبال این قابلیت وجود داشته که بر اساس قوانین موجود اساسنامه به تایید فیفا برسد.