به گزارش مردم فردا،دقیقا ۵۲ روز پیش بود که با ابلاغ حکم بازنشستگی علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه برداری به نقطه پایان فعالیتش رسید تا کلید اتاق ریاست را تحویل دهد. رییس با سابقه فدراسیون سرانجام پس از ۳۳ سال فعالیت، با صندلی اش خداحافظی کند. مرادی در سال ۹۸ برای دومین بار به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد که البته همان زمان در انتخابش بحث بود اما او توانست به صندلی ریاست تکیه بزند. حالا قریب به ۶۰ روز است که وزارت ورزش، به او ابلاغ کرده که بر اساس قانون منع بکار گیری بازنشستگان، مرادی باید صندلی اش را ترک کند. اتفاقی که با توجه به ناکامی های این رشته در سال های اخیر، می تواند فرصتی باشد برای نفس کشیدن این رشته و روزهای خوب را به آن برگرداند. با این وصف در این دو ماه، وزارت ورزش هیچ اقدامی برای انتخاب سرپرست فدراسیون انجام نداده و یکی از پرافتخارترین ورزش های ایران، در فاصله ای کم تا بازی های آسیایی و مسابقات جهانی، در برزخ به سر می برد و مشخص نیست سرنوشت ورزش پرمدال ایران با این وضع به کجا خواهد کشید.
وقتی رئیس سابق فدراسیون وزنه برداری با حکم بازنشستگی اش مواجه شد، همه منتظر بودند تا در زمانی کوتاه، سرپرست این فدراسیون مشخص شود و بتواند شرایط را برای برگزاری مجمع آماده کند. با این وجود با گذشت مدت زمان قریب به دو ماه از این موضوع، فدراسیون هنوز رئیس و سرپرستی ندارد. معضل بزرگی که به نظر می رسد باید ریشه آن را، در خودخواهی رئیس سابق دید. علی مرادی در این مدت سعی کرده با اقدامات مختلف، لابی با افراد و تلاش های خود، به صندلی مدیریتش برگردد و تا پایان بازی های آسیایی در مسند خود بماند و نهایتا در پایان همان دوره ۴ سال مدیریتش، از فدراسیون برود. اقدامی که باعث شده معرفی سرپرست این فدراسیون تا این اندازه طولانی شود و به ضرر وزنه برداری تمام شود. فدراسیون وزنه برداری تا کنون از مدیریت مرادی لطمه های بسیاری دیده و مشکلات مختلفی روی آن آوار شده. افت شدید وزنه برداری در رده های پایه، کاهش سهمیه المپیک و کاهش مدال ها و سیر نزولی آن از المپیک لندن تا توکیو، عملی نشدن وعده تجهیز خانه های وزنه برداری و شرایط بد استان ها، نبود هیچگونه پیشرفت و ارتقا در بین مربیان و داوران زنان و محدود بودن آن به چند نفر خاص، دوپینگ های متعدد در زمان ریاست ۶ ساله مرادی که بعضی پرونده هایش هنوز باز است و... تنها مشتی از خروارها مشکلات در این ۶ سال است که کمر وزنه برداری ایران را شکست و باعث شد از اوج با سقوط آزاد به ته دره برود.