توسلی درباره دشواری های ساخت سریال در شرایط کرونایی گفت: همان طور که کادر درمان ما در این شرایط کار میکنند، وظیفه ما هم این است که کاری کنیم که روح و روان مردم آرامش پیدا کند. کمی شادی و سرگرمی برای مردم بیاوریم. این کاری است که بلدیم. با چنین نگاهی سریال روزگار جوانی ۲ را ساختیم و تمام کردیم، ولی بسیار سخت بود.
توسلی درباره تفاوت فصلهای گذشته سریال «روزگار جوانی» با فصلی که اخیرا پخش شد، توضیح داد: فصل اول و دوم پشت سر هم پخش شدند و در واقع یک فصل بودند. من این فصلها را نه با هم مقایسه میکنم و نه بهم ارتباط میدهم. ارتباط آنها زمانی است که این آدمها در آن زیست میکنند. ما در هر دوره «روزگار جوانی» جوان های همان زمان را به تصویر می کشیم. ۲۵ سال پیش روزگار جوانی جوانهای آن موقع و امروز هم روزگار جوانی بچههای امروز، با همه مختصاتی که جوانهای امروز دارند را به تصویر کشیدیم. شاید ۱۰ سال دیگر «روزگار جوانی» بچههای ۱۰ سال دیگر را به تصویر بکشیم. این ها به هم ربطی ندارد، فقط یک مقطع مشخصی از زندگی آدم ها را روایت کردیم و آن زمان جوانی است. ارتباطشان فقط عنوان آنها و برههای است که ما از طول یک عمر جدا میکنیم و دربارهاش قصه میگوییم.
کارگردان «روزگار جوانی ۲» در ادامه این گفت وگو در پاسخ به این پرسش که دلیل توجه کمتر به سریالهای اخیر تلویزیونی چیست؟ توضیح داد: دلایل مختلفی دارد؛ نمیتوان از یک جنبه به موضوع نگاه کرد. در وهله اول ازدیاد امکانات دیداری است. شبکههای موجود فراوان هستند. دسترسی مخاطب به این شبکه ها فراوان و تنوع بسیار زیاد است. با این وجود باز هم گاهی سریال های شبکه نمایش خانگی دیده میشوند و البته سریال های تلویزیونی نسبت به رسانههای دیگر کمتر دیده می شوند. علت هم این است که تلویزیون ما آنطور که باید و شاید نه تنها در سریال سازی بلکه در اغلب برنامههایش نتوانسته است آنچنان که باید و شاید خوب با مخاطب ارتباط برقرار کند و با بیننده صمیمی باشد و ایرادهایی داشته است. این ایرادها سبب شده مخاطب فاصله بگیرد و کمی دور شود. تلویزیون زمانی عضو خوب خانه ما بود که از آن درس میآموختیم. امروز هم در خانههایمان هست اما واقعا از آن درس میآموزیم؟ اگر بتوانیم این بخش را درست کنیم تلویزیون میتواند دوباره دیده شود.
او در عین حال اظهار کرد که ممکن است برای پلتفرمها هم سریال بسازد و این کار را اشتباهی نمیداند. توسلی افزود: ممکن است در پلتفرمها هم سریال بسازم. اخیرا پیشنهاد هم داشته ام اما خودم را فرزند تلویزیون و رادیو میدانم. من از کودکی در رادیو گویندگی برنامه کودک کردهام تا امروز. از ۹ سالگی گوینده برنامه کودک رادیو بودهام. برای همین خودم را فرزند صداوسیما میدانم و به آن وابستگی دارم. اما این بدان معنا نیست که ساخت سریال برای پلتفرمها اشتباه است. هر کجا که بتوانی ارتباط خوب و درستی با جمعی برقرار کنی خوب است. من فعلا این جا را انتخاب کردم، در پلتفرم ها کار کردهام و میکنم، در سینما هم همینطور.