به گزارش مردم فردا،تنیس یکی از رشته‌هایی است که در یکی دو سال اخیر با پیشرفت نسبی مواجه بوده و توانسته عملکرد بهتری نسبت به سال‌های قبل داشته باشد. این موفقیت در حالی رقم خورده که زیرساخت‌ها در همین مدت به اندازه موفقیت‌ها به وجود نیامده و حتی در اختیار فدراسیون این رشته نیز قرار نگرفته است.
ایجاد و تجهیز زیرساخت‌ها در کشورمان بر عهده شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی است؛ شرکتی که زیر نظر وزارت ورزش و جوانان است و همه ساخت و سازهای دولتی را بر عهده دارد. شرکت توسعه در هفته‌های گذشته اقدام به برگزاری مزایده برای واگذاری زمین‌های تنیس در مجموعه ورزشی انقلاب کرد و همین مسئله انتقاد تند داود عزیزی رئیس فدراسیون این رشته نسبت به تصمیمات شرکت توسعه را به دنبال داشت (اینجا بخوانید). این صحبت‌ها از سوی شرکت توسعه بدون پاسخ نماند و محمد محب خدایی معاون جذب سرمایه و مشارکت‌ها مطالبی را بیان کرد (اینجا بخوانید).
ورزش دارای سه بُعد همگانی، قهرمانی و حرفه‌ای است و مسئولان دولتی و حتی بعضاً خصوصی تلاش می‌کنند عملکرد مطلوبی در هر سه بخش داشته باشند، اما ظاهراً این مسئله چندان در ایران صدق نمی‌کند. مثال بارز این موضوع داستان به وجود آمده برای تنیس است. 29 زمین تنیس مجموعه ورزشی انقلاب تقریباً با 70 میلیارد تومان برای مدت سه سال اجاره داده شده است. قطعاً کسی که در این پروژه سرمایه‌گذاری کرده، به دنبال سودآوری است و این مسئله به جز افزایش نامتعارف هزینه زمین‌ها میسر نخواهد بود. در واقع این افزایش هزینه‌ها باعث می‌شود سرمایه‌گذار نسبت به افزایش اجاره بها نیز اقدام کند و همین مسئله فاصله گرفتن قشر عمومی علاقه‌مندان تنیس و همچنین بُعد قهرمانی را به دنبال خواهد داشت.
بُعد قهرمانی رشته تنیس نیز به خطر می‌افتد؛ زیرا فدراسیون زمینی در اختیار ندارد تا ملی‌پوشان بتوانند با فراغ بال به تمرینات بپردازند. محب خدایی معاون شرکت توسعه در این باره عنوان کرده «در تمام قراردادها و بر اساس دستور اکیدی که وزیر ورزش داشت و همچنین سیاست‌هایی که مدیرعامل شرکت توسعه به ما ابلاغ کرد، در قراردادها تمام بهره‌برداران ما مکلف به همکاری با فدراسیون‌ها هستند، حتی خیلی جاها به‌شکل رایگان.» نکته مهمی که باید در اینجا به آن اشاره کرد، این است که بهره‌برداران از زمین‌های تنیس قطعاً منافع خود را در نظر می‌گیرند و بر همین اساس بهترین زمان‌ها را در اختیارش خودشان می‌گیرند تا بتوانند از آن درآمدزایی کنند. همین مسئله باعث می‌شود زمان‌های مُرده در طول روز به فدراسیون و ملی‌پوشان اختصاص یابد و شاید کسی رغبتی به حضور در این زمان‌های مُرده برای تمرین نداشته باشد.
ظاهراً مسئولان شرکت توسعه به بُعد حرفه‌ای بیش از ابعاد همگانی و قهرمانی ارزش قائل هستند و برنامه‌ریزی‌ها را نیز طبق همان انجام می‌دهند. البته که بخش بزرگی از تصمیمات این شرکت توسط مسئولان وزارت ورزش گرفته می‌شود و به نظر می‌رسد اصلاحات در این خصوص باید از جای دیگری صورت بگیرد.
آنچه در این میان مهم است، اهمیت دادن به تنیس در ابعاد همگانی و قهرمانی است. بدون شک این مسئله باعث ایجاد یک شرایط برابر برای همه علاقه‌مندان و رشد این رشته در حوزه قهرمانی می‌شود و قطعاً اجاره کنندگان نیز سود بیشتری با جذب مراجعان بیشتر خواهند برد. با روشی که اکنون در پیش گرفته شده، روزهای تاریکی در انتظار تنیس خواهد بود. در واقع به جای حمایت از این رشته، دست خود را روی گلوی تنیس گذاشته و به آن اجازه نفس کشیدن نمی‌دهند.