جردن باروز برای کشتی دوستان ایرانی اسم آشنایی است. او علاقه زیادی به ایرانی‌ها و کشتی‌گیران ایرانی دارد و در عوض محبوبیت بسیار زیادی هم بین مردم ایران دارد.
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۴ شهريور ۱۴۰۱ ساعت ۰۶:۰۰
۰
به گزارش مردم فردا،رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان به‌طور رسمی از فردا، پنجشنبه، شروع می‌شود تا بعد از فرنگی‌کاران، این بار نوبت به کشتی‌گیران آزاد ایران برسد تا روی تشک بروند. در این رقابت‌ها بدون کوچک‌ترین تردیدی همه نگاه‌ها معطوف به وزن ۸۶ کیلوگرم است؛ جایی که قرار است یک بار دیگر حسن یزدانی برابر دیوید تیلور آمریکایی قرار بگیرد. ناگفته پیداست که این رقابت نهتنها مهیج‌ترین مسابقه برای طرفداران کشتی در ایران است، بلکه دنیای کشتی هم برای سرشاخ‌شدن این دو نفر بی‌قراری می‌کند. درباره حسن یزدانی و دیوید تیلور به قدر کفایت در رسانه‌های داخلی و خارجی مطلب نوشته شده، ولی به غیر از تیلور، یک کشتی‌گیر آمریکایی دیگر هم در این مسابقات حاضر است که شکست‌دادنش باید در اولویت کار ایرانی‌ها باشد: جردن باروز.
باروز برای کشتی دوستان ایرانی اسم آشنایی است. او علاقه زیادی به ایرانی‌ها و کشتی‌گیران ایرانی دارد و در عوض محبوبیت بسیار زیادی هم بین مردم ایران دارد. باروز بارها علاقه و حمایتش از ایران را در عرصه‌های ورزشی و سیاسی نشان داده و حتی همسرش هم چندین بار، حضور در ایران را در اولویت برنامه‌های خانواده‌شان قرار داده است. بااین‌حال، جردن باروز هرچقدر هم که محبوب باشد، هنوز رقیب سرسختی برای کشتی‌گیران ایرانی است. او با وجود آنکه بارها مقابل رقبای ایرانی قرار گرفته، ولی هنوز هیچ ایرانی‌ای پیدا نشده تا بتواند این حریف را شکست دهد.
درست است که در وزن ۷۹ کیلوگرم رقابت‌های کشتی قهرمانی آزاد جهان در صربستان بسیاری منتظر تقابل جردن باروز و بکزود عبدالرحمن‌اف از ازبکستان هستند، ولی برای ایرانی‌ها فقط یک چیز اهمیت دارد؛ اینکه محمد نخودی نامش را در تاریخ بنویسد و اولین کشتی‌گیر ایرانی لقب بگیرد که توانسته جردن باروز آمریکایی را شکست دهد. او پیش‌تر یک بار مغلوب این رقیب شده و حالا انگیزه کافی برای برتری مقابل باروز را هم دارد. بدون کوچک‌ترین تردیدی، جردن باروز را باید متفاوت‌ترین حریف خارجی برای کشتی ایران دانست؛ یک آمریکایی خاص که هر بار برابر آزادکاران ایرانی حاضر شده، موفق و شکست‌ناپذیر بوده است.
جردن از زمانی که به ورزش حرفه‌ای پا گذاشته تا به الان که بیش از یک دهه از آن می‌گذرد، همیشه گربه‌سیاه گوش‌شکسته‌های ایرانی‌ها بوده است؛ حتی همین الان که در ۳۴ سالگی و نزدیک‌شدن به بازنشستگی است. آخرین رویارویی او با نماینده‌های کشتی آزاد ایران مربوط به رقابت‌های جام یاشاردوغوی ترکیه بود. چهاردهمین تقابل باروز با آزادکاران کشورمان، سرشاخ‌شدن با علی سوادکوهی، دارنده مدال‌های نقره و برنز آسیا بود؛ جایی که هر دو کشتی‌گیر رقابت پایاپایی را در وزن ۷۹ کیلوگرم به نمایش گذاشتند، اما در نهایت این کشتی‌گیر پرافتخار آمریکایی بود که برنده از تشک بیرون آمد. سوادکوهی در حالی کشتی قابل قبولی را برابر قهرمان المپیک به نمایش گذاشت که تا لحظات آخر نتیجه این مسابقه یک بر یک مساوی بود، ولی در آخر با اخطار کم‌کاری یک امتیاز به باروز داد تا راهی دیدار رده‌بندی شود. جردن پیش از سوادکوهی ۱۳ بار دیگر رقبای ایرانی خود را شکست داده بود. دارنده پنج مدال طلای جهان، برابر صادق گودرزی و عزت‌الله اکبری سه بار برنده شده است، دو بار پیمان یاراحمدی را برده و مرتضی رضایی‌قلعه، علیرضا قاسمی، سیدعلی موسوی، مصطفی حسین‌خانی و محمد نخودی را هم هرکدام یک بار برده بود. باروز از بدو ورودش به تیم ملی کشتی آزاد آمریکا در قامت یک مدعی ظاهر شد؛ طوری که به مدت سه سال (۲۰۱۱، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳) در تمام ۷۰ مسابقه‌ای که در سطح جهان شرکت کرد، بلامنازع بود. او دو مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۱ استانبول و ۲۰۱۳ بوداپست و مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن را نیز به‌طور پیاپی کسب کرد. جردن جدای از شش طلای جهان و المپیک، سه مدال برنز جهانی دیگر در کارنامه دارد. او همچنین طی هفت دوره حضورش در بازی‌های پان‌امریکن و مسابقات کشتی این منطقه نیز به هفت مدال طلا رسیده است.
تاریخ‌سازی نخودی؟
حالا در صربستان، محمد نخودی، نماینده وزن ۷۹ کیلوگرم ایران باید برابر باروز قرار بگیرد؛ با توجه به سن‌وسال رقیب آمریکایی، شاید این آخرین تقابل او با ایرانی‌ها باشد. همین گزاره کافی است تا برد نخودی برابر باروز در درجه اول اهمیت قرار بگیرد. بالاخره باید یک کشتی‌گیر ایرانی پیدا شود که پشت باروز را به خاک بمالد و اولین شکست را در تقابل دو کشور به او تحمیل کند. این کار، ولی چندان ساده نیست؛ چون نخودی و باروز نهتنها از لحاظ افتخار، بلکه از لحاظ سنی هم فاصله زیادی دارند. باروز ۳۴ساله در آخرین روزهای زندگی حرفه‌ای‌اش است و نخودی ۲۱ساله، تازه قرار است مسیر حرفه‌ای‌اش را بسازد. با وجود این، نخودی انگیزه کافی برای درخشیدن مقابل باروز را دارد. او از این رقیب آمریکایی به‌عنوان جدی‌ترین حریفش در صربستان یاد می‌کند؛ «مهم‌ترین حریف من جردن باروز آمریکایی است که مدال‌های طلای جهان و المپیک را در کارنامه دارد. البته نباید از سایر رقبا هم غافل ماند و باید برای تمامی حریفان برنامه داشت. من هم تمام تلاش خود را با کمک کادر فنی کرده‌ام که برای رویارویی با حریفانم آمادگی کامل را داشته باشم. به‌عنوان کشتی‌گیر و نماینده مردم عزیز کشورم تمام تلاشم را خواهم کرد و کم نمی‌گذارم. از زحماتی که کادر فنی و فدراسیون در این مدت برای ما کشیده است، تشکر می‌کنم و امیدوارم با دعای خیر مردم و لطف خدا، صاحب خوش‌رنگ‌ترین مدال در مسابقات صربستان شوم».
با وجود ابراز امیدواری محمد نخودی برای شکست‌دادن جردن باروز، این رقیب آمریکایی هم کری‌خوانی را استارت زده؛ او می‌گوید حتی در همین ۳۴ سالگی هم هنوز توان شکست‌دادن کشتی‌گیران جوان را دارد و از آن‌ها هراسی ندارد؛ «فکر می‌کنم شگفت‌انگیزترین چیز این است که من هنوز هم می‌توانم در سطح بسیار بالایی رقابت کنم، حتی در تمام این سال‌ها. هرگز تصور نمی‌کردم که در ۳۰سالگی کشتی بگیرم، اما هنوز می‌توانم تمرکز کنم و این جوانان را شکست دهم. من پنج عنوان قهرمانی جهان را دارم، اما همه آن‌ها اندازه یک المپیک مهم نیست».
باروز برای کشتی دوستان ایرانی اسم آشنایی است. او علاقه زیادی به ایرانی‌ها و کشتی‌گیران ایرانی دارد و در عوض محبوبیت بسیار زیادی هم بین مردم ایران دارد. باروز بارها علاقه و حمایتش از ایران را در عرصه‌های ورزشی و سیاسی نشان داده و حتی همسرش هم چندین بار، حضور در ایران را در اولویت برنامه‌های خانواده‌شان قرار داده است. بااین‌حال، جردن باروز هرچقدر هم که محبوب باشد، هنوز رقیب سرسختی برای کشتی‌گیران ایرانی است. او با وجود آنکه بارها مقابل رقبای ایرانی قرار گرفته، ولی هنوز هیچ ایرانی‌ای پیدا نشده تا بتواند این حریف را شکست دهد.
درست است که در وزن ۷۹ کیلوگرم رقابت‌های کشتی قهرمانی آزاد جهان در صربستان بسیاری منتظر تقابل جردن باروز و بکزود عبدالرحمن‌اف از ازبکستان هستند، ولی برای ایرانی‌ها فقط یک چیز اهمیت دارد؛ اینکه محمد نخودی نامش را در تاریخ بنویسد و اولین کشتی‌گیر ایرانی لقب بگیرد که توانسته جردن باروز آمریکایی را شکست دهد. او پیش‌تر یک بار مغلوب این رقیب شده و حالا انگیزه کافی برای برتری مقابل باروز را هم دارد. بدون کوچک‌ترین تردیدی، جردن باروز را باید متفاوت‌ترین حریف خارجی برای کشتی ایران دانست؛ یک آمریکایی خاص که هر بار برابر آزادکاران ایرانی حاضر شده، موفق و شکست‌ناپذیر بوده است.
جردن از زمانی که به ورزش حرفه‌ای پا گذاشته تا به الان که بیش از یک دهه از آن می‌گذرد، همیشه گربه‌سیاه گوش‌شکسته‌های ایرانی‌ها بوده است؛ حتی همین الان که در ۳۴ سالگی و نزدیک‌شدن به بازنشستگی است. آخرین رویارویی او با نماینده‌های کشتی آزاد ایران مربوط به رقابت‌های جام یاشاردوغوی ترکیه بود. چهاردهمین تقابل باروز با آزادکاران کشورمان، سرشاخ‌شدن با علی سوادکوهی، دارنده مدال‌های نقره و برنز آسیا بود؛ جایی که هر دو کشتی‌گیر رقابت پایاپایی را در وزن ۷۹ کیلوگرم به نمایش گذاشتند، اما در نهایت این کشتی‌گیر پرافتخار آمریکایی بود که برنده از تشک بیرون آمد. سوادکوهی در حالی کشتی قابل قبولی را برابر قهرمان المپیک به نمایش گذاشت که تا لحظات آخر نتیجه این مسابقه یک بر یک مساوی بود، ولی در آخر با اخطار کم‌کاری یک امتیاز به باروز داد تا راهی دیدار رده‌بندی شود. جردن پیش از سوادکوهی ۱۳ بار دیگر رقبای ایرانی خود را شکست داده بود. دارنده پنج مدال طلای جهان، برابر صادق گودرزی و عزت‌الله اکبری سه بار برنده شده است، دو بار پیمان یاراحمدی را برده و مرتضی رضایی‌قلعه، علیرضا قاسمی، سیدعلی موسوی، مصطفی حسین‌خانی و محمد نخودی را هم هرکدام یک بار برده بود. باروز از بدو ورودش به تیم ملی کشتی آزاد آمریکا در قامت یک مدعی ظاهر شد؛ طوری که به مدت سه سال (۲۰۱۱، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳) در تمام ۷۰ مسابقه‌ای که در سطح جهان شرکت کرد، بلامنازع بود. او دو مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۱ استانبول و ۲۰۱۳ بوداپست و مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن را نیز به‌طور پیاپی کسب کرد. جردن جدای از شش طلای جهان و المپیک، سه مدال برنز جهانی دیگر در کارنامه دارد. او همچنین طی هفت دوره حضورش در بازی‌های پان‌امریکن و مسابقات کشتی این منطقه نیز به هفت مدال طلا رسیده است.
تاریخ‌سازی نخودی؟
حالا در صربستان، محمد نخودی، نماینده وزن ۷۹ کیلوگرم ایران باید برابر باروز قرار بگیرد؛ با توجه به سن‌وسال رقیب آمریکایی، شاید این آخرین تقابل او با ایرانی‌ها باشد. همین گزاره کافی است تا برد نخودی برابر باروز در درجه اول اهمیت قرار بگیرد. بالاخره باید یک کشتی‌گیر ایرانی پیدا شود که پشت باروز را به خاک بمالد و اولین شکست را در تقابل دو کشور به او تحمیل کند. این کار، ولی چندان ساده نیست؛ چون نخودی و باروز نهتنها از لحاظ افتخار، بلکه از لحاظ سنی هم فاصله زیادی دارند. باروز ۳۴ساله در آخرین روزهای زندگی حرفه‌ای‌اش است و نخودی ۲۱ساله، تازه قرار است مسیر حرفه‌ای‌اش را بسازد. با وجود این، نخودی انگیزه کافی برای درخشیدن مقابل باروز را دارد. او از این رقیب آمریکایی به‌عنوان جدی‌ترین حریفش در صربستان یاد می‌کند؛ «مهم‌ترین حریف من جردن باروز آمریکایی است که مدال‌های طلای جهان و المپیک را در کارنامه دارد. البته نباید از سایر رقبا هم غافل ماند و باید برای تمامی حریفان برنامه داشت. من هم تمام تلاش خود را با کمک کادر فنی کرده‌ام که برای رویارویی با حریفانم آمادگی کامل را داشته باشم. به‌عنوان کشتی‌گیر و نماینده مردم عزیز کشورم تمام تلاشم را خواهم کرد و کم نمی‌گذارم. از زحماتی که کادر فنی و فدراسیون در این مدت برای ما کشیده است، تشکر می‌کنم و امیدوارم با دعای خیر مردم و لطف خدا، صاحب خوش‌رنگ‌ترین مدال در مسابقات صربستان شوم».
با وجود ابراز امیدواری محمد نخودی برای شکست‌دادن جردن باروز، این رقیب آمریکایی هم کری‌خوانی را استارت زده؛ او می‌گوید حتی در همین ۳۴ سالگی هم هنوز توان شکست‌دادن کشتی‌گیران جوان را دارد و از آن‌ها هراسی ندارد؛ «فکر می‌کنم شگفت‌انگیزترین چیز این است که من هنوز هم می‌توانم در سطح بسیار بالایی رقابت کنم، حتی در تمام این سال‌ها. هرگز تصور نمی‌کردم که در ۳۰سالگی کشتی بگیرم، اما هنوز می‌توانم تمرکز کنم و این جوانان را شکست دهم. من پنج عنوان قهرمانی جهان را دارم، اما همه آن‌ها اندازه یک المپیک مهم نیست».
mardomefarda.ir/vdch6knz.23nixdftt2.html
منبع : همشهری
