فرزندنیاوری به خاطر بی‌مسکنی

به گزارش مردم فردا،ابراهیم شیرعلی، در یادداشتی که روز گذشته در سایت ایسپا منتشر شد با بیان اینکه، مسکن یکی از چهار رکن اساسی دولت رفاهی است و همواره بخش مهم زندگی روزمره و مرتبط با امنیت، بهداشت و به‌‌‌زیستی به حساب آمده است، معتقد است: آنچه آشکار است، دولت‌‌‌‌‌‌های رفاهی وظیفه دارند تا در سیاستگذاری‌‌‌‌‌‌ها، به مقوله مسکن توجه کنند و عدالت اجتماعی و حذف نابرابری‌‌‌‌‌‌ها در بخش مسکن را (مستقیم یا غیرمستقیم) میسر سازند.
 اگر روند سیاست‌‌‌‌‌‌های اجتماعی دولت را طی سال‌های بعد از انقلاب مرور کنیم، خواهیم دید که دولت برنامه و سیاست منسجمی را در قبال مسکن پیگیری نکرده است و گستره‌‌‌ای از طرح‌‌‌‌‌‌ها و سیاست‌‌‌‌‌‌های مختلف را در زمینه مسکن شاهد هستیم که هیچ‌کدام در ارتباط و تعامل با یکدیگر نیست (سیاست‌‌‌های واگذاری زمین، یارانه ارزان‌قیمت در قالب پرداخت وام، ایجاد و توسعه تعاونی‌‌‌های مسکن، مسکن استیجاری، مسکن اجتماعی، انبوه‌‌‌سازی، مسکن مهر و...). مساله مسکن خصوصا با افزایش سرسام‌‌‌آور قیمت آن و تامین اجاره در سال‌های اخیر به بحران تبدیل شده است و افکار عمومی را بیش از پیش نسبت به خود حساس کرده است.  وی می‌‌‌افزاید: نتایج نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) نشان می‌دهد، ۶۸.۱‌درصد از شهروندان در سطح ملی «کاملا» و «زیاد» و ۱۱.۶‌درصد «تاحدی» در خصوص مسکن و تامین اجاره آن در آینده نگران هستند. همچنین ۷۵.۴‌درصد از مردان و ۶۸.۳‌درصد از زنانی که تمایل به فرزندآوری ندارند به مقدار زیاد و خیلی زیاد نداشتن مسکن مناسب را از دلایل عدم‌تمایل به فرزندآوری در کنار سایر عوامل و دلایل ذکر کرده‌‌‌اند. وی با تاکید بر اینکه، در حل این مشکل دخالت و حضور اثربخش دولت انکارناپذیر است، خاطرنشان می‌کند: نیازمند اصلاح قوانین و بازتعریف نقش سازمان‌های محلی از جمله شهرداری‌‌‌ها در برنامه‌‌‌ریزی تامین مسکن در شهرها با محوریت کالایی‌‌‌زدایی از مسکن هستیم.