منصور علیمردانی در این خصوص گفت این است که چون در جامعه آمار بیکاری زیاد است، از اینطرف جوان هایمان عمرشان هدر میرود، از ان طرف افراد سالخوردهای باید کار کنند که کیفیت کارشان کمتر است و بازدهی کمتری را ایجاد میکنند از یک طرف همه صندوقهای بازنشستگی مشکل مدیریت منابع مالی داشتند که با حساب کتاب هایشان جور در نیامده این حساب کتابها مختص فقط ایران نیست همه جای دنیا همچین چیزی وجود دارد.
اگر ما مدیریت مان درست نبوده نباید بیمه گذار را تنبیه بکنیم باید منابعی را تامین کنیم، همینکه ما تورم راهمه کارشناسان به نوعی مالیات پنهان میدانند یعنی همین کاهش قدرت خرید پول برای مردم به جیب دولته رفت پس دولت موظف است آن کسورات را جبران بکند و گرنه اگر تورم به این حد نبود و مالیات پنهانی که دولت از مردم دریافت میکرد این قدر نبود قاعدتاً صندوقهای بازنشستگی هم اعلام ورشکستگی یا یا کسر موجودی یا منابع مالی نمیکردند و این ناشی از سوءمدیریت است و اون مدیریت باید اصلاح بشود و اون تامین بکند نه اینکه بیمهگذاران بیایند و حق بیمه طولانیتری یا بیشتری پرداخت بکنند تا سوء مدیریت را اثرش را کم کنند.