بازی بی نظیر بابک پسربچه سریال «افعی تهران»

به گزارش مردم فردا،آرمان بیانی، شخصیت اصلی سریال رابطه خوبی با پدرش نداشته و حالا که خودش در جایگاه پدر قرار گرفته ، شیوه درست مواجهه با پسر خردسالش را بلد نیست و مدام با او به مشکل برمی‌خورد. یکی از دلایل جذابیت سریال، رابطه دقیقی است که میان این پدر و پسر شکل گرفته است. بازی پیمان معادی در کنار ماهور نعمتی، بازیگر شش ساله نقش بابک، بسیار باورپذیر از آب درآمده و بخش مهمی از موفقیت سریال را رقم زده است.
ماهور نعمتی، بازیگر شش ساله‌ای است که این روزها با نقش «بابک» در سریال «افعی تهران» بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با هدایت درست کارگردان، ماهور کاملا این کاراکتر را درک کرده و بازی‌اش بسیار ملموس است. نگاهی داریم به دلایل موفقیت این بازیگر خردسال در سریال «افعی تهران»
 رابطه بابک و مانی در «افعی تهران» یکی از جذاب‌ترین رابطه‌های پدر -پسری سریال‌هاست.
اهمیت نقش
در قسمت اول سریال «افعی تهران»، درست زمانی که آرمان بیانی پدرش را از دست داده و تصمیم به ساخت اولین فیلم سینمایی زندگی‌اش گرفته است، همسرش پسر خردسالشان بابک را بی‌خبر نزد او می‌فرستد و خودش به کیش می‌رود تا مهیای مراسم ازدواجش شود. آرمان که به خاطر کارش در مخمصه گیر کرده، بابک را مزاحم زندگی‌اش می‌داند و از آنجایی که نمی‌تواند همسرش را مجاب کند او را با خودش ببرد، رفتاری سرد و بی‌حوصله در قبال او دارد. آرمان از شیطنت‌های پسرش به ستوه می‌آید مدام با او دعوا می‌کند. با این حال در حین رفتار بدی که با او دارد به یاد کودکی‌اش می‌افتد و رابطه مخدوش خودش را با پدرش، عامل اصلی اختلافش با بابک می‌داند. به هرچه از ابتدای سریال به قسمت‌های میانی می‌رسیم، آرمان تحت‌تاثیر تراپی، رابطه بهتری با بابک پیدا می‌کند و بابک هم به لحاظ عاطفی به او وابسته می‌شود.
 ماهور نعمتی تحت هدایت سامان مقدم بازی جذابی دارد.
ویژگی بازی 
جنس بازی ماهور نعمتی از قسمت اول تا یازدهم سریال کاملا متفاوت است. در قسمت‌های ابتدایی او را پسری شر و عصبی می‌بینیم که مدام پرخاش می‌کند، می‌زند، می‌شکند، گاز می‌گیرد و به طور کلی غیرقابل کنترل به نظر می‌رسد. درواقع بازتاب رفتار نامتعادل و عصبی آرمان را می‌توانیم در او ببینیم. هرچه پیش می‌رود و این رابطه وارد مراحل جدیدتری می‌شود جنس بازی ماهور هم به نسبت تغییر می‌کند. پدر برایش داستان می‌خواند و به او اجازه می‌دهد پازل بازی کند و حتی برایش غذا می‌پزد و با او دیالوگ می‌کند. همه این موارد بابک را در موقعیت ثباتی نسبی قرار می‌دهد. گرچه کماکان گهگاه از کوره در می‌رود. درقسمت‌های جدیدتر بابک را در صلح کامل با پدر می‌بینیم. در سکانس تولد یا نمایش شازده کوچولو، دیگر از آن بابک قبلی خبری نیست و اینجاست که آرامش بیشتری هم در بازی ماهور دیده می‌شود. یکی از نکات مهم بازی ماهور، نگاه‌های سرزنش‌آمیز و پرمعنای او رو به دوربین است؛ نگاه‌هایی قضاوت‌گر که باعث می‌شود آرمان به فکر فرو رود و مدام به یاد گذشته خودش و رفتاری که از پدرش سر می‌زده بیفتد
 لحظه در آغوش گرفتن یایک توسط پدرش آرمان یکی از صحنه‌های جذاب سریال بود.
سکانس به‌یادماندنی
آرمان بارها بابک را در موقعیتی قرار می‌دهد که احساس اضافی بودن می‌کند و دلتنگ مادرش می‌شود اما در سکانس مراسم ختم که تمرکز زیادی روی مرگ مادر می‌شود، یکی از احساسی‌ترین بازی‌ها را از ماهور شاهدیم. او مدام به چهره آدم‌های محزون نگاه می‌کند و درباره پیر بودن مادری که از دنیا رفته می‌شنود. بعد از مدتی، زمانی که همه درگیر شام و گپ‌وگفت با امین حیایی و دعوای طلبکار فرهاد و … هستند، با چهره‌ای نگران نزد پدرش می‌رود و از او می‌خواهد با مادرش تماس بگیرد. بعد که تماس برقرار می‌شود از مادرش می‌پرسد: «تو چند سالته؟» و وقتی می‌فهمد هنوز پیر نیست و زمان زیادی برای زندگی دارد نفس راحتی می‌کشد. این سکانس درخشان و پراحساس  بارها در فضای مجازی دست‌به دست شد و احساسات زیادی را برانگیخت.