«ملاقات با جادوگر» به کارگردانی حمید بهرامیان، یکی از فیلم‌های کمدی پرفروش این روزهای سینماهاست؛ فیلمی که با پدیده آقازادگی شوخی می‌کند و با زبان کمدی، مناسبات زندگی مسئولان و تاثیری که روی اقتصاد کشور دارند را به نقد می‌کشد. از این روست که جنس کمدی «ملاقات با جادوگر» با سایر کمدی‌های اخیر اکران اندکی متفاوت است.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۷ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۱۰
۰
به گزارش مردم فردا،«ملاقات با جادوگر» از 17 مرداد روی پرده سینماها رفته و درحال حاضر فروش آن از 7 میلیارد عبور کرده است. در جدول فروش هفتگی سینماها، عنوان چهارمین فیلم پرفروش هفته را پس از «پول و پارتی»، «تگزاس3» و «خجالت نکش2» دارد. پس از بیست روز از شروع اکران این فیلم، نگاهی داریم به ابعاد مختلف آن.
امیر مهدی ژوله علاوه بر بازی ، فیلمنامه «ملاقات با جادوگر» را هم نوشته است.
فیلمنامه
مهمترین ویژگی فیلم «ملاقات با جادوگر» به سوژه قابل تأمل آن برمی‌گردد. امیرمهدی ژوله، نویسنده‌ای که سال‌ها در نگارش فیلمنامه‌های مهران مدیری همکاری داشت، فیلمنامه این اثر را با رویکردی انتقادی نوشته و در آن با ابعاد مختلف پدیده آقازادگی شوخی کرده است. در این فیلم با دو آقازاده متفاوت روبه‌رو هستیم که یکی از آنها فردی تنها و ساده‌لوح است که سایرین می‌خواهند از او بهره‌کشی کنند و دیگری که اتفاقا جایگاهی پایین‌تر دارد، تلاش می‌کند معادلاتی در حد خرید و فروش استادیوم آزادی انجام دهد و بهره مالی زیادی ببرد. یکی از نکات جذاب فیلم، تمرکز روی قوه تخیل آقازاده ساده‌لوح است. او مدام خیال‌پردازی می‌کند و خودش را به عنوان یک آقازاده واقعی با تمام امکاناتی که در اختیار دارد می‌بیند. آنهم درحالی که در واقعیت، زندگی‌اش به گونه دیگری پیش می‌رود. این خیال‌پردازی‌ها فضای جالبی را می‌سازد.
در فیلم «ملاقات با جادوگر» پدیده آقازادگی با زبانی طنز به نقد کشیده می‌شود.
کارگردانی
حمید بهرامیان «ملاقات با جادوگر» را به عنوان یک اثر منتقدانه ساخته اما نه اغراق می‌کند و نه ذره‌ای از رسالت سرگرم‌کنندگی دور می‌شود. موقعیت‌های کمدی به همراه استفاده مناسب از موسیقی باعث شده ارتباط فیلم با مخاطب تمام مدت حفظ شود. «ملاقات با جادوگر» ریتم متناسبی دارد و پر از ماجراست. انتخاب درست بازیگران و همچنین تعدد لوکیشن‌ها از جمله نکات مثبت دیگر این فیلم است. کارگردان در عین روایت ماجرا، گهگاه وارد رویاهای ذهنی شخصیت محوری می‌شود و در تمایز میان این تخیلات با واقعیت‌ها هم موفق عمل کرده است.
بازی‌ها
تمرکز اصلی فیلم روی دو شخصیت اصلی با بازی هستی مهدوی و امیرمهدی ژوله است؛ دختری که سال‌ها در آمریکا زندگی کرده و حالا به دنبال مردی کلاه‌بردار به ایران آمده و یک آقازاده ساده‌لوح که نه پدرش او را جدی می‌گیرد و نه دیگران برای موقعیتش اهمیت قائلند. ژوله با جنس کمدی مخصوص به خودش کاری کرده تا این شخصیت ساده‌لوح، ملموس و حتی تا حدی قابل‌ترحم به نظر برسد. هستی مهدوی جایگاهش را به عنوان یک دختر زرنگ تحصیل‌کرده به‌خوبی منتقل می‌کند و موضع بالایش در مقابل این آقازاده باورپذیر به نظر می‌رسد. از اواسط فیلم با ورود مانی حقیقی در نقش مرد میانسال کلاه‌برداری به نام عطا مشرقی، وضعیت وارد مرحله جدیدتری می‌شود. مواجهه مانی حقیقی با ژوله به عنوان دو مرد با دو شخصیت کاملا متفاوت به شکل‌گیری موقعیت‌های کمدی جدیدی منجر می‌شود. همراهی این سه بازیگر در کنار هم یکی از عوامل موفقیت این فیلم است. نسیم ادبی با اینکه به نسبت سایر بازیگران، بازی اغراق‌شده‌تری دارد و نقش‌آفرینی‌اش یک مقدار از حال‌وهوای فیلم فاصله می‌گیرد، اما تا اندازه‌ای توانسته است این پازل را تکمیل کند. علیرضا خمسه هم در این فیلم حضور کوتاهی دارد. او در قالب مسئولی که موقعیت خودش به هیچ‌کس حتی پسرش هم رحم نمی‌کند باورپذیر ظاهر شده؛ مسئولی که در پایان هم بار خودش را می‌بندد و متواری می‌شود.
پایان‌بندی
مثل اکثر کمدی‌ها در «ملاقات با جادوگر» هم در نقطه پایان، ماجراها به سمتی کشیده می‌شود که پس از تمام اتفاق‌هایی که شاهد بوده‌ایم، آرامشی به وجود می‌آید و به اصطلاح تعادلی ثانویه ایجاد می‌شود؛ وضعیتی که شاید در وهله اول رمانتیک به نظر برسد اما درون خودش، تضادها و چالش‌های زیادی به همراه دارد. موقعیت پایانی، مرتبط با خواسته هیچ‌کدام از شخصیت‌ها نیست، اما نشان از رسیدن به تعادل در مسیر زندگی دارد. نقطه پایانی فیلم هم به جایی ختم می‌شود که شاید بتوان آن را نقطه شروعی برای فیلمی دیگر دانست.
«ملاقات با جادوگر» به کارگردانی حمید بهرامیان و تهیه‌کنندگی حمید اعتباریان براساس فیلمنامه امیرمهدی ژوله ساخته شده و هستی مهدوی، امیرمهدی ژوله، مانی حقیقی، نسیم ادبی، علیرضا خمسه و … در آن بازی دارند. این فیلم سال 1398 اکران شد و پس از گذشت پنج سال، بالاخره مرداد امسال روی پرده سینماها رفته است.
امیر مهدی ژوله علاوه بر بازی ، فیلمنامه «ملاقات با جادوگر» را هم نوشته است.
فیلمنامه
مهمترین ویژگی فیلم «ملاقات با جادوگر» به سوژه قابل تأمل آن برمی‌گردد. امیرمهدی ژوله، نویسنده‌ای که سال‌ها در نگارش فیلمنامه‌های مهران مدیری همکاری داشت، فیلمنامه این اثر را با رویکردی انتقادی نوشته و در آن با ابعاد مختلف پدیده آقازادگی شوخی کرده است. در این فیلم با دو آقازاده متفاوت روبه‌رو هستیم که یکی از آنها فردی تنها و ساده‌لوح است که سایرین می‌خواهند از او بهره‌کشی کنند و دیگری که اتفاقا جایگاهی پایین‌تر دارد، تلاش می‌کند معادلاتی در حد خرید و فروش استادیوم آزادی انجام دهد و بهره مالی زیادی ببرد. یکی از نکات جذاب فیلم، تمرکز روی قوه تخیل آقازاده ساده‌لوح است. او مدام خیال‌پردازی می‌کند و خودش را به عنوان یک آقازاده واقعی با تمام امکاناتی که در اختیار دارد می‌بیند. آنهم درحالی که در واقعیت، زندگی‌اش به گونه دیگری پیش می‌رود. این خیال‌پردازی‌ها فضای جالبی را می‌سازد.
در فیلم «ملاقات با جادوگر» پدیده آقازادگی با زبانی طنز به نقد کشیده می‌شود.
کارگردانی
حمید بهرامیان «ملاقات با جادوگر» را به عنوان یک اثر منتقدانه ساخته اما نه اغراق می‌کند و نه ذره‌ای از رسالت سرگرم‌کنندگی دور می‌شود. موقعیت‌های کمدی به همراه استفاده مناسب از موسیقی باعث شده ارتباط فیلم با مخاطب تمام مدت حفظ شود. «ملاقات با جادوگر» ریتم متناسبی دارد و پر از ماجراست. انتخاب درست بازیگران و همچنین تعدد لوکیشن‌ها از جمله نکات مثبت دیگر این فیلم است. کارگردان در عین روایت ماجرا، گهگاه وارد رویاهای ذهنی شخصیت محوری می‌شود و در تمایز میان این تخیلات با واقعیت‌ها هم موفق عمل کرده است.
بازی‌ها
تمرکز اصلی فیلم روی دو شخصیت اصلی با بازی هستی مهدوی و امیرمهدی ژوله است؛ دختری که سال‌ها در آمریکا زندگی کرده و حالا به دنبال مردی کلاه‌بردار به ایران آمده و یک آقازاده ساده‌لوح که نه پدرش او را جدی می‌گیرد و نه دیگران برای موقعیتش اهمیت قائلند. ژوله با جنس کمدی مخصوص به خودش کاری کرده تا این شخصیت ساده‌لوح، ملموس و حتی تا حدی قابل‌ترحم به نظر برسد. هستی مهدوی جایگاهش را به عنوان یک دختر زرنگ تحصیل‌کرده به‌خوبی منتقل می‌کند و موضع بالایش در مقابل این آقازاده باورپذیر به نظر می‌رسد. از اواسط فیلم با ورود مانی حقیقی در نقش مرد میانسال کلاه‌برداری به نام عطا مشرقی، وضعیت وارد مرحله جدیدتری می‌شود. مواجهه مانی حقیقی با ژوله به عنوان دو مرد با دو شخصیت کاملا متفاوت به شکل‌گیری موقعیت‌های کمدی جدیدی منجر می‌شود. همراهی این سه بازیگر در کنار هم یکی از عوامل موفقیت این فیلم است. نسیم ادبی با اینکه به نسبت سایر بازیگران، بازی اغراق‌شده‌تری دارد و نقش‌آفرینی‌اش یک مقدار از حال‌وهوای فیلم فاصله می‌گیرد، اما تا اندازه‌ای توانسته است این پازل را تکمیل کند. علیرضا خمسه هم در این فیلم حضور کوتاهی دارد. او در قالب مسئولی که موقعیت خودش به هیچ‌کس حتی پسرش هم رحم نمی‌کند باورپذیر ظاهر شده؛ مسئولی که در پایان هم بار خودش را می‌بندد و متواری می‌شود.
پایان‌بندی
مثل اکثر کمدی‌ها در «ملاقات با جادوگر» هم در نقطه پایان، ماجراها به سمتی کشیده می‌شود که پس از تمام اتفاق‌هایی که شاهد بوده‌ایم، آرامشی به وجود می‌آید و به اصطلاح تعادلی ثانویه ایجاد می‌شود؛ وضعیتی که شاید در وهله اول رمانتیک به نظر برسد اما درون خودش، تضادها و چالش‌های زیادی به همراه دارد. موقعیت پایانی، مرتبط با خواسته هیچ‌کدام از شخصیت‌ها نیست، اما نشان از رسیدن به تعادل در مسیر زندگی دارد. نقطه پایانی فیلم هم به جایی ختم می‌شود که شاید بتوان آن را نقطه شروعی برای فیلمی دیگر دانست.
«ملاقات با جادوگر» به کارگردانی حمید بهرامیان و تهیه‌کنندگی حمید اعتباریان براساس فیلمنامه امیرمهدی ژوله ساخته شده و هستی مهدوی، امیرمهدی ژوله، مانی حقیقی، نسیم ادبی، علیرضا خمسه و … در آن بازی دارند. این فیلم سال 1398 اکران شد و پس از گذشت پنج سال، بالاخره مرداد امسال روی پرده سینماها رفته است.
mardomefarda.ir/vdcd9z0x.yt05n6a22y.html
منبع : فیلم نیوز
