در تمام فصول گذشته که پرسپولیس به عنوان قهرمانی لیگ برتر رسید، خط دفاع نقطه قوت این تیم بود. پرسپولیس در خیلی از بازی‌ها گل نمی‌خورد یا آنقدر سخت گل می‌خورد که باز کردن دروازه این تیم برای رقبایش یک کار بزرگ و ویژه به حساب می‌آمد اما امسال و در فصل بیست و یکم لیگ حرفه‌ای خبری از آن اقتدار و صلابت در خط دفاعی نیست.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۷
۰
پرسپولیس در هر 5 بازی قبلی گل خورده و این برای تیمی که می‌خواهد دوباره در قامت مدعی قهرمانی ظهور کند و برای ثبت یک رکورد تازه و دست نیافتنی دیگر در فوتبال ایران قدم بردارد، یک آمار منفی و ناامید‌کننده است.
معمولاً نتایج و کیفیت تیم‌ها را در مقاطع 5 هفته‌ای می‌سنجند اما مدافع عنوان قهرمانی غیر از اینکه در این مقطع 7 امتیاز از دست داده و از میانگین حداقل 2 امتیاز از هر بازی هم عقب است. در آیتم گل خورده وضعیت اسفناکی دارد. مثل تیم‌های نیمه پایین جدول 5 بازی 5 گل خورده. این آمار نگران کننده و هشدار دهنده اصلاً شبیه عملکرد خط دفاعی تیم‌های مدعی قهرمانی نیست. در حالی که استقلال و سپاهان فقط یک گل خورده‌اند، پرسپولیس 5 بار دروازه‌اش را باز شده دیده است. البته بخشی از این آمار ضعیف را می‌توان به تغییر نفرات ارتباط داد. جایی که جدایی محمد‌حسین کنعانی‌زادگان به عنوان مهره اصلی ترکیب خط دفاعی تیم را بهم ریخته و بازیکنان جانشین نتوانسته‌اند کیفیتی در حد او یا شجاع خلیل‌زاده ارائه دهند.
در شرایطی که فعلاً و تا اینجای فصل خط دفاع تیم‌های پیکان و آلومینیویم اراک هم عملکرد بسیار خوبی داشته و گل گهر نیز فقط 3 گل دریافت کرده، آمار خط دفاعی سرخ‌ها شبیه تیم‌های نیمه پایین جدول است.
در پایان هفته پنجم 5 تیم داریم که 5 گل خورده دارند و پرسپولیس یکی از آنهاست. یک تیم با 6 گل خورده در جدول حضور دارد، دو تیم هم 7 گل خورده دارند و یکی 8 تا که همه اینها در نیمه پایین جدول حضور دارند.
یک آمار عجیب؛ تنها تیم بدون کلین شیت لیگ
در پایان هفته پنجم لیگ برتر یک آمار نگران‌کننده از پرسپولیس ثبت شده که برای مدافع عنوان قهرمانی و صاحب بهترین خط دفاعی فصول گذشته حکم فاجعه دارد. تا اینجای فصل هر 14 تیم دیگر حداقل در یکی از بازی‌های‌شان کلین شیت کرده‌اند الا پرسپولیس!
هوادار تهران چهار بازی باخته اما یک برد همراه با کلین شیت دارد یا پدیده موفق شده یک بار دروازه‌اش را بسته نگه دارد. تیم‌های پایین‌تر از پرسپولیس هم حداقل در یکی از بازی‌های‌شان گل نخورده‌اند اما پرسپولیس تنها تیم لیگ برتر است که در 5 هفته ابتدایی نتوانسته کلین شیت ثبت کند.
گل خورده کمتر، اساس قهرمانی
مربیان لیگ برتری می‌گویند برای قهرمان شدن در این مسابقات سراسری اول باید خط دفاع و دروازه‌بان ششدانگی داشت. پرسپولیس در 5 فصل گذشته همینطور بود و به سختی گل می‌خورد. در واقع با خیال آسوده کادر فنی و نفرات فاز حمله از دفاع تیمی و کیفیت نفرات در خط دفاع، تیم بالاخره به هر مدلی که بود گل برتری را می‌زد و بازی‌ها را در‌می‌آورد اما امسال شرایط اینگونه نبوده است.
در سه بازی اخیر پرسپولیس ابتدا گل خورده که یک بار آن نتوانسته جبران کند ضمن اینکه در دو بازی ابتدایی هم بعد از گل برتری، گل دریافت کرده و در شرایطی این اتفاق افتاده که عملکرد ضعیف خط دفاعی می‌توانست نتیجه بازی را تحت تأثیر قرار دهد و خبری از برد یا امتیاز نباشد.
5 فصل متوالی بهترین خط دفاع لیگ برتر
پرسپولیس در شرایطی این آمار ضعیف را در خط دفاعی‌اش طی 5 بازی نخست فصل بجا گذاشته که در 5 فصلی که قهرمان شد همواره عنوان بهترین خط دفاع را مال خود کرد آن هم در شرایطی که در تمام این فصول بهترین خط حمله را در اختیار نداشت. این یعنی که ثبات و نمایش کم نقص در خط دفاع در راه قهرمانی مهم‌تر از کیفیت بالا در خط حمله است هر چند در جریان بازی‌ها عملکرد تیم در فاز دفاع و حمله می‌تواند متأثر از یکدیگر باشد.
پرسپولیس در لیگ شانزدهم، هجدهم و بیستم در 30 بازی فقط 14 گل خورد. این تیم در لیگ هفدهم 15 گل خورده داشت و این آیتم در لیگ نوزدهم با 17 گل خورده ثبت شد اما در هر فصل بهترین آمار خط دفاع متعلق به تیم قهرمان لیگ برتر بود.
پرسپولیس تا الان 5 گل خورده، یعنی حدود یک‌سوم گل‌هایی که در یک فصل دریافت می‌کرد آن هم در شرایطی که فقط یک‌ششم بازی‌های فصل را انجام داده است و این می‌تواند یک آمار هشدار‌دهنده و نگران‌کننده باشد.
دریافت دو گل در جریان بازی
در 5 گلی که پرسپولیس خورده، سه تا خارج از جریان بازی بوده. بازی با فولاد از نقطه پنالتی گل خوردند و در دو بازی آخر با ضربات ایستگاهی دروازه‌شان باز شد. این تیم در بازی با نساجی و آلومینیوم اراک در جریان بازی گل خورد که این می‌تواند اتهام را از عملکرد خط دفاع بردارد. با این حال با نگاهی به گل‌های دریافتی می‌توان ردپای اشتباهات مدافعان و دروازه‌بان‌ها را پیدا کرد و انگشت اتهام را به طرف آنها گرفت.
درست است که در دو بازی اخیر ضربات ایستگاهی باعث گل خوردن پرسپولیس شده اما در بازی با گل گهر اشتباهات ترکیبی مدافعان و دروازه‌بان تیم (کوتاهی مدافعان در دو ضربه سر بازیکنان حریف و خروج اشتباه رادو) و در دیدار با مس رفسنجان اشتباه گلر تیم(رادو) در دریافت این گل‌ها دخیل بود.
در بازی آلومینیویم اراک اشتباه مدافعان تیم (از سیامک نعمتی که توپ را لو داد تا فرجی و سیدجلال که دریبل خوردند) و در بازی نساجی ضعف مدافعان (مهدی شیری) و اشتباه گلر تیم (حامد لک) دلیل دریافت این گل‌ها بود.
سیر صعودی شانس گل‌های حریف
پرسپولیس در بازی با فولاد فقط 2 شانس گل به حریف داد. این آمار در بازی با نساجی به 3 و در اراک به 4 رسید. در بازی با گل گهر آمار شانس گل حریف پرسپولیس افت کمی داشت و دوباره 3 شد اما در سرچشمه و مقابل مس رفسنجان جهش چشمگیری داشت و دو برابر شد؛ یعنی حریف 6 شانس گل مسلم داشت که ریشه این ماجرا هم به عملکرد تیم در فاز دفاع برمی‌گردد هم به ضعف مدافعان پرسپولیس.
پرسپولیس در شرایطی این تعداد موقعیت گل را به حریفان داده که غیر از بازی با گل گهر در بازی هوایی نمایش بسیار موفق‌تری نسبت به حریف داشته اما غیر از بازی گل گهر یک بار دیگر از ضربه سر (بازی با نساجی) گل خورده است. در عین حال پرسپولیس در شرایطی این تعداد موقعیت گل به حریفانش داده که غیر از بازی با نساجی در بحث بازی مالکانه همواره نسبت به حریفش برتر بوده است.
سیستم سه دفاعه تغییر می‌کند؟
با وجود اصرار کادر فنی پرسپولیس به استفاده از سیستم سه دفاعه که البته در زمان دفاع 5 دفاعه می‌شود، سیر صعودی موقعیت‌های داده شده به حریفان و البته ادامه روند دریافت گل در بازی‌ها شاید در نهایت منجر به تغییر سیستم پرسپولیس و بازگشت به سیستم قبلی شود.
پرسپولیس در بازی با مس رفسنجان شش موقعیت گل به حریف داد که عمده آنها در 20 دقیقه ابتدایی هر دو نیمه بود و بعد از رفتن علی نعمتی به دفاع چپ و بازگشت به سیستم 4 دفاعه در 20 دقیقه پایانی، موقعیت مهمی به حریف داده نشد.
کادر فنی پرسپولیس برای تنوع بیشتر در ساخت بازی و عملکرد بهتر و متنوع‌تر در فاز حمله تغییر سیستم داد اما این تغییر شرایط تیم در فاز حمله را چندان بهتر نکرد و حتی منجر به ضعف بیشتر خط دفاعی‌اش شد. پس حالا با در نظر گرفتن آمار بازی با مس رفسنجان شاید این کادر دوباره به همان سیستم قبلی برگردد و دنبال بالا بردن کیفیت تیم در فاز حمله از راه‌های دیگر باشد.
معمولاً نتایج و کیفیت تیم‌ها را در مقاطع 5 هفته‌ای می‌سنجند اما مدافع عنوان قهرمانی غیر از اینکه در این مقطع 7 امتیاز از دست داده و از میانگین حداقل 2 امتیاز از هر بازی هم عقب است. در آیتم گل خورده وضعیت اسفناکی دارد. مثل تیم‌های نیمه پایین جدول 5 بازی 5 گل خورده. این آمار نگران کننده و هشدار دهنده اصلاً شبیه عملکرد خط دفاعی تیم‌های مدعی قهرمانی نیست. در حالی که استقلال و سپاهان فقط یک گل خورده‌اند، پرسپولیس 5 بار دروازه‌اش را باز شده دیده است. البته بخشی از این آمار ضعیف را می‌توان به تغییر نفرات ارتباط داد. جایی که جدایی محمد‌حسین کنعانی‌زادگان به عنوان مهره اصلی ترکیب خط دفاعی تیم را بهم ریخته و بازیکنان جانشین نتوانسته‌اند کیفیتی در حد او یا شجاع خلیل‌زاده ارائه دهند.
در شرایطی که فعلاً و تا اینجای فصل خط دفاع تیم‌های پیکان و آلومینیویم اراک هم عملکرد بسیار خوبی داشته و گل گهر نیز فقط 3 گل دریافت کرده، آمار خط دفاعی سرخ‌ها شبیه تیم‌های نیمه پایین جدول است.
در پایان هفته پنجم 5 تیم داریم که 5 گل خورده دارند و پرسپولیس یکی از آنهاست. یک تیم با 6 گل خورده در جدول حضور دارد، دو تیم هم 7 گل خورده دارند و یکی 8 تا که همه اینها در نیمه پایین جدول حضور دارند.
یک آمار عجیب؛ تنها تیم بدون کلین شیت لیگ
در پایان هفته پنجم لیگ برتر یک آمار نگران‌کننده از پرسپولیس ثبت شده که برای مدافع عنوان قهرمانی و صاحب بهترین خط دفاعی فصول گذشته حکم فاجعه دارد. تا اینجای فصل هر 14 تیم دیگر حداقل در یکی از بازی‌های‌شان کلین شیت کرده‌اند الا پرسپولیس!
هوادار تهران چهار بازی باخته اما یک برد همراه با کلین شیت دارد یا پدیده موفق شده یک بار دروازه‌اش را بسته نگه دارد. تیم‌های پایین‌تر از پرسپولیس هم حداقل در یکی از بازی‌های‌شان گل نخورده‌اند اما پرسپولیس تنها تیم لیگ برتر است که در 5 هفته ابتدایی نتوانسته کلین شیت ثبت کند.
گل خورده کمتر، اساس قهرمانی
مربیان لیگ برتری می‌گویند برای قهرمان شدن در این مسابقات سراسری اول باید خط دفاع و دروازه‌بان ششدانگی داشت. پرسپولیس در 5 فصل گذشته همینطور بود و به سختی گل می‌خورد. در واقع با خیال آسوده کادر فنی و نفرات فاز حمله از دفاع تیمی و کیفیت نفرات در خط دفاع، تیم بالاخره به هر مدلی که بود گل برتری را می‌زد و بازی‌ها را در‌می‌آورد اما امسال شرایط اینگونه نبوده است.
در سه بازی اخیر پرسپولیس ابتدا گل خورده که یک بار آن نتوانسته جبران کند ضمن اینکه در دو بازی ابتدایی هم بعد از گل برتری، گل دریافت کرده و در شرایطی این اتفاق افتاده که عملکرد ضعیف خط دفاعی می‌توانست نتیجه بازی را تحت تأثیر قرار دهد و خبری از برد یا امتیاز نباشد.
5 فصل متوالی بهترین خط دفاع لیگ برتر
پرسپولیس در شرایطی این آمار ضعیف را در خط دفاعی‌اش طی 5 بازی نخست فصل بجا گذاشته که در 5 فصلی که قهرمان شد همواره عنوان بهترین خط دفاع را مال خود کرد آن هم در شرایطی که در تمام این فصول بهترین خط حمله را در اختیار نداشت. این یعنی که ثبات و نمایش کم نقص در خط دفاع در راه قهرمانی مهم‌تر از کیفیت بالا در خط حمله است هر چند در جریان بازی‌ها عملکرد تیم در فاز دفاع و حمله می‌تواند متأثر از یکدیگر باشد.
پرسپولیس در لیگ شانزدهم، هجدهم و بیستم در 30 بازی فقط 14 گل خورد. این تیم در لیگ هفدهم 15 گل خورده داشت و این آیتم در لیگ نوزدهم با 17 گل خورده ثبت شد اما در هر فصل بهترین آمار خط دفاع متعلق به تیم قهرمان لیگ برتر بود.
پرسپولیس تا الان 5 گل خورده، یعنی حدود یک‌سوم گل‌هایی که در یک فصل دریافت می‌کرد آن هم در شرایطی که فقط یک‌ششم بازی‌های فصل را انجام داده است و این می‌تواند یک آمار هشدار‌دهنده و نگران‌کننده باشد.
دریافت دو گل در جریان بازی
در 5 گلی که پرسپولیس خورده، سه تا خارج از جریان بازی بوده. بازی با فولاد از نقطه پنالتی گل خوردند و در دو بازی آخر با ضربات ایستگاهی دروازه‌شان باز شد. این تیم در بازی با نساجی و آلومینیوم اراک در جریان بازی گل خورد که این می‌تواند اتهام را از عملکرد خط دفاع بردارد. با این حال با نگاهی به گل‌های دریافتی می‌توان ردپای اشتباهات مدافعان و دروازه‌بان‌ها را پیدا کرد و انگشت اتهام را به طرف آنها گرفت.
درست است که در دو بازی اخیر ضربات ایستگاهی باعث گل خوردن پرسپولیس شده اما در بازی با گل گهر اشتباهات ترکیبی مدافعان و دروازه‌بان تیم (کوتاهی مدافعان در دو ضربه سر بازیکنان حریف و خروج اشتباه رادو) و در دیدار با مس رفسنجان اشتباه گلر تیم(رادو) در دریافت این گل‌ها دخیل بود.
در بازی آلومینیویم اراک اشتباه مدافعان تیم (از سیامک نعمتی که توپ را لو داد تا فرجی و سیدجلال که دریبل خوردند) و در بازی نساجی ضعف مدافعان (مهدی شیری) و اشتباه گلر تیم (حامد لک) دلیل دریافت این گل‌ها بود.
سیر صعودی شانس گل‌های حریف
پرسپولیس در بازی با فولاد فقط 2 شانس گل به حریف داد. این آمار در بازی با نساجی به 3 و در اراک به 4 رسید. در بازی با گل گهر آمار شانس گل حریف پرسپولیس افت کمی داشت و دوباره 3 شد اما در سرچشمه و مقابل مس رفسنجان جهش چشمگیری داشت و دو برابر شد؛ یعنی حریف 6 شانس گل مسلم داشت که ریشه این ماجرا هم به عملکرد تیم در فاز دفاع برمی‌گردد هم به ضعف مدافعان پرسپولیس.
پرسپولیس در شرایطی این تعداد موقعیت گل را به حریفان داده که غیر از بازی با گل گهر در بازی هوایی نمایش بسیار موفق‌تری نسبت به حریف داشته اما غیر از بازی گل گهر یک بار دیگر از ضربه سر (بازی با نساجی) گل خورده است. در عین حال پرسپولیس در شرایطی این تعداد موقعیت گل به حریفانش داده که غیر از بازی با نساجی در بحث بازی مالکانه همواره نسبت به حریفش برتر بوده است.
سیستم سه دفاعه تغییر می‌کند؟
با وجود اصرار کادر فنی پرسپولیس به استفاده از سیستم سه دفاعه که البته در زمان دفاع 5 دفاعه می‌شود، سیر صعودی موقعیت‌های داده شده به حریفان و البته ادامه روند دریافت گل در بازی‌ها شاید در نهایت منجر به تغییر سیستم پرسپولیس و بازگشت به سیستم قبلی شود.
پرسپولیس در بازی با مس رفسنجان شش موقعیت گل به حریف داد که عمده آنها در 20 دقیقه ابتدایی هر دو نیمه بود و بعد از رفتن علی نعمتی به دفاع چپ و بازگشت به سیستم 4 دفاعه در 20 دقیقه پایانی، موقعیت مهمی به حریف داده نشد.
کادر فنی پرسپولیس برای تنوع بیشتر در ساخت بازی و عملکرد بهتر و متنوع‌تر در فاز حمله تغییر سیستم داد اما این تغییر شرایط تیم در فاز حمله را چندان بهتر نکرد و حتی منجر به ضعف بیشتر خط دفاعی‌اش شد. پس حالا با در نظر گرفتن آمار بازی با مس رفسنجان شاید این کادر دوباره به همان سیستم قبلی برگردد و دنبال بالا بردن کیفیت تیم در فاز حمله از راه‌های دیگر باشد.
mardomefarda.ir/vdcd2k0o6yt0f.a2y.html
