نمایندگان مجلس، وزارت آموزش و پرورش را مجاز کردند تا بازنشستگی معلمان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر را در صورت رضایت معلمان تا سن ۶۵ سالگی به تعویق بیندازد.
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۲۴
۱
به گزارش مردم فردا،شاید اولین نکته‌ای که پس از شنیدن نام شغل معلمی به ذهن افراد می‌رسد، این باشد که معلمی یکی از مقدس‌ترین مشاغل است. افرادی که وارد این حرفه می‌شوند سختی‌های فراوانی را پشت سر خواهند گذاشت و با مشکلات گوناگونی مواجه می‌شوند.
معلمان علاوه بر کمبود امکانات و همچنین حقوق‌های نه چندان مناسب در دو سال گذشته، با مشکل جدید دیگری به نام همه گیری ویروس کرونا مواجه شده اند. مشکلی که منجر به روش جدیدی از تدریس در نظام آموزشی کشور شده است.
روش جدیدی که معلمان مجبور بودند خیلی زود خود را با آن هماهنگ کنند و برای رسیدن آسیب‌های کمتر به دانش آموزان با وجود نداشتن زیر ساخت‌های لازم و حتی آموزش‌هایی برای تدریس‌های مجازی، خود را با آن وفق دهند.
با تمام این‌ها و با وجود مشکلات زیادی مانند طرح رتبه بندی معلمان، مشکلات معلمان حق التدریسی، رایگان نبودن آب، برق و گاز مدارس دولتی با وجود رعایت الگوی مصرف و همچنین کمبود مشاور در مدارس، به نظر می‌رسد اتفاقی جدید برای معلمان کشور در پیش است. اتفاقی که چندان مورد رضایت آن‌ها نیز نیست.
نمایندگان در نشست علنی (دوشنبه، ۱۶ اسفند) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی بخش هزینه‌ای لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور، با بند‌های (ط) و (ی) تبصره ۹ ماده واحده این لایحه موافقت کردند.
بر اساس بند (ی) تبصره ۹ ماده واحده لایحه بودجه ۱۴۰۱ کل کشور وزارت آموزش و پرورش مجاز است بازنشستگی معلمان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر را در صورت رضایت معلمان تا سن ۶۵ سالگی به تعویق بیندازد.
در همین رابطه مهدی اسماعیلی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: با کلیت این موضوع مخالف هستم؛ هر چند برخی معلمان از انرژی بالایی برای تدریس برخوردار هستند اما معلمی از مشاغل سخت است؛ بنابراین اگر مدت ارائه خدمات معلمان را افزایش دهیم، بازدهی کار آن‌ها کاهش پیدا خواهد کرد.
به گفته وی اگر معلم مختار باشد و میزان توانایی معلم برای ادامه فعالیت تا سن ۶۵ سالگی تایید شود، تحقق این امر برای مدت محدود ایرادی ندارد.
او گفت: این که به صورت قانون تصویب شود، قابل قبول نیست. هم‌اکنون تعداد زیادی از نیرو‌های جوان تحصیلکرده که مطابق با علم روز مهارت کسب کرده‌اند، مشتاق هستند وارد چرخه فعالیت آموزش و پرورش شوند. بنابراین در این شرایط ادامه فعالیت معلمان بازنشسته مانعی در مسیر جذب معلمان جوان خواهد بود.
این تبصره مشکل برخی مناطق که با کسری معلم مواجه هستند را با استفاده از ظرفیت معلمان بازنشسته حل می‌کند، اما قرار نیست قانونی تصویب شود که سنوات خدمت آن‌ها را افزایش دهد.
پیش از این علی الهیار ترکمن، معاون سابق وزارت آموزش و پرورش درباره بازنشستگی فرهنگیان گفته بود: «روال بازنشستگی فرهنگیان مطابق سنوات قبل است. در صورت تمایل اشخاص و نیاز دستگاه با رعایت شرایط سنی، همکاران می‌توانند تا ۳۵ سال ادامه خدمت دهند.»
درباره این موضوع ترجیح دادیم با تعدادی از معلمان صحبت کنیم و نظرات آن‌ها را مطلع شویم.
یکی از آن ها گفت: با این طرح مخالف هستم؛ چون واقعا سن ۶۵ سالگی یعنی بی حوصلگی، خستگی، کم توانی، بیماری و این هم به خاطر شرایط بد اقتصادی و مدیریت غلط آموزش و پرورش است.
دیگری در این باره گفت: اگر مشکلات معلمان، کتاب‌های درسی و دانش آموزان ریشه یابی و چاره سازی و اصلاح شود، طبیعتا معلم‌ها با انگیزه و شور و شوق بیشتری کار خواهند کرد و حاضر هستند تا این سن کار کنند. در غیر این صورت ۲۰ سال تدریس هم زیاد است.
نظر یکی دیگر از معلمان به این شرح بود: عدم مدیریت صحیح در مفاهیم و مطالب کتاب‌های درسی، خود علت دیگری برای بی انگیزگی دانش آموزان و نهایتا معلمان است.
معلمی دیگری گفت: آموزش پرورش ما به جای داشتن جاذبه از دافعه خوبی برخوردار است و انگیزه‌ای برای اشتغال ایجاد نمی‌کند. در ضمن نیروی جسمی و فکری معلمان را در ۶۰ سالگی هم باید در نظر گرفت. آیا می‌شود با توان جسمی و روحی افراد تازه وارد مقایسه کرد؟ هر چند معلمان بازنشسته دارای تجربیات بالایی هستند اما اون شور و شوق و انرژی هم باید در کنارش باشد. به نظر من معلمان را با ۲۵سال سابقه باید بازنشسته کرد.
دیگری گفت: مخالف این طرح هستم. اگر معلم از دانشگاه فرهنگیان فارغ التحصیل شده باشد، چون در سن پایین‌تر مشغول به کار شده و مدت تحصیل هم جزء سابقه‌اش است، شاید علاقه‌مند نباشد کار کند.
معلمی که ۱۵ سال حق التدریس کار کرده، بعد استخدام شده و آن مدت هم جزء سابقه اش حساب نشده و خواه ناخواه تا بخواهد ۳۰ سال خدمت کند، سنش به ۶۵ می‌رسد.
جعفری، معلمی که به تازگی بازنشسته شده است، می‌گوید: اگر قرار است وضعیت حقوق دهی به همین منوال ادامه پیدا کند و وضعیت معیشتی همین قدر ضعیف باشد، بعید می‌دانم رضایتمندی در کار باشد.
این مصاحبه‌ها تنها بخش کوچکی از اظهارات معلم‌هایی بود که با اجرایی شدن این طرح مخالف هستند. معلم هایی که ترجیح دادند اسمی از آن ها برده نشود .
موضوع مشخص آن است که معلمان که در بطن این موضوع هستند، اکثرا راضی به اجرای این قانون نیستند و مسئولان وزارت آموزش و پرورش باید نگاه ویژه‌ای به این اتفاق داشته باشند و موضع خود را در این باره اعلام کنند.
معلمان علاوه بر کمبود امکانات و همچنین حقوق‌های نه چندان مناسب در دو سال گذشته، با مشکل جدید دیگری به نام همه گیری ویروس کرونا مواجه شده اند. مشکلی که منجر به روش جدیدی از تدریس در نظام آموزشی کشور شده است.
روش جدیدی که معلمان مجبور بودند خیلی زود خود را با آن هماهنگ کنند و برای رسیدن آسیب‌های کمتر به دانش آموزان با وجود نداشتن زیر ساخت‌های لازم و حتی آموزش‌هایی برای تدریس‌های مجازی، خود را با آن وفق دهند.
با تمام این‌ها و با وجود مشکلات زیادی مانند طرح رتبه بندی معلمان، مشکلات معلمان حق التدریسی، رایگان نبودن آب، برق و گاز مدارس دولتی با وجود رعایت الگوی مصرف و همچنین کمبود مشاور در مدارس، به نظر می‌رسد اتفاقی جدید برای معلمان کشور در پیش است. اتفاقی که چندان مورد رضایت آن‌ها نیز نیست.
نمایندگان در نشست علنی (دوشنبه، ۱۶ اسفند) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی بخش هزینه‌ای لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور، با بند‌های (ط) و (ی) تبصره ۹ ماده واحده این لایحه موافقت کردند.
بر اساس بند (ی) تبصره ۹ ماده واحده لایحه بودجه ۱۴۰۱ کل کشور وزارت آموزش و پرورش مجاز است بازنشستگی معلمان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر را در صورت رضایت معلمان تا سن ۶۵ سالگی به تعویق بیندازد.
در همین رابطه مهدی اسماعیلی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: با کلیت این موضوع مخالف هستم؛ هر چند برخی معلمان از انرژی بالایی برای تدریس برخوردار هستند اما معلمی از مشاغل سخت است؛ بنابراین اگر مدت ارائه خدمات معلمان را افزایش دهیم، بازدهی کار آن‌ها کاهش پیدا خواهد کرد.
به گفته وی اگر معلم مختار باشد و میزان توانایی معلم برای ادامه فعالیت تا سن ۶۵ سالگی تایید شود، تحقق این امر برای مدت محدود ایرادی ندارد.
او گفت: این که به صورت قانون تصویب شود، قابل قبول نیست. هم‌اکنون تعداد زیادی از نیرو‌های جوان تحصیلکرده که مطابق با علم روز مهارت کسب کرده‌اند، مشتاق هستند وارد چرخه فعالیت آموزش و پرورش شوند. بنابراین در این شرایط ادامه فعالیت معلمان بازنشسته مانعی در مسیر جذب معلمان جوان خواهد بود.
این تبصره مشکل برخی مناطق که با کسری معلم مواجه هستند را با استفاده از ظرفیت معلمان بازنشسته حل می‌کند، اما قرار نیست قانونی تصویب شود که سنوات خدمت آن‌ها را افزایش دهد.
پیش از این علی الهیار ترکمن، معاون سابق وزارت آموزش و پرورش درباره بازنشستگی فرهنگیان گفته بود: «روال بازنشستگی فرهنگیان مطابق سنوات قبل است. در صورت تمایل اشخاص و نیاز دستگاه با رعایت شرایط سنی، همکاران می‌توانند تا ۳۵ سال ادامه خدمت دهند.»
درباره این موضوع ترجیح دادیم با تعدادی از معلمان صحبت کنیم و نظرات آن‌ها را مطلع شویم.
یکی از آن ها گفت: با این طرح مخالف هستم؛ چون واقعا سن ۶۵ سالگی یعنی بی حوصلگی، خستگی، کم توانی، بیماری و این هم به خاطر شرایط بد اقتصادی و مدیریت غلط آموزش و پرورش است.
دیگری در این باره گفت: اگر مشکلات معلمان، کتاب‌های درسی و دانش آموزان ریشه یابی و چاره سازی و اصلاح شود، طبیعتا معلم‌ها با انگیزه و شور و شوق بیشتری کار خواهند کرد و حاضر هستند تا این سن کار کنند. در غیر این صورت ۲۰ سال تدریس هم زیاد است.
نظر یکی دیگر از معلمان به این شرح بود: عدم مدیریت صحیح در مفاهیم و مطالب کتاب‌های درسی، خود علت دیگری برای بی انگیزگی دانش آموزان و نهایتا معلمان است.
معلمی دیگری گفت: آموزش پرورش ما به جای داشتن جاذبه از دافعه خوبی برخوردار است و انگیزه‌ای برای اشتغال ایجاد نمی‌کند. در ضمن نیروی جسمی و فکری معلمان را در ۶۰ سالگی هم باید در نظر گرفت. آیا می‌شود با توان جسمی و روحی افراد تازه وارد مقایسه کرد؟ هر چند معلمان بازنشسته دارای تجربیات بالایی هستند اما اون شور و شوق و انرژی هم باید در کنارش باشد. به نظر من معلمان را با ۲۵سال سابقه باید بازنشسته کرد.
دیگری گفت: مخالف این طرح هستم. اگر معلم از دانشگاه فرهنگیان فارغ التحصیل شده باشد، چون در سن پایین‌تر مشغول به کار شده و مدت تحصیل هم جزء سابقه‌اش است، شاید علاقه‌مند نباشد کار کند.
معلمی که ۱۵ سال حق التدریس کار کرده، بعد استخدام شده و آن مدت هم جزء سابقه اش حساب نشده و خواه ناخواه تا بخواهد ۳۰ سال خدمت کند، سنش به ۶۵ می‌رسد.
جعفری، معلمی که به تازگی بازنشسته شده است، می‌گوید: اگر قرار است وضعیت حقوق دهی به همین منوال ادامه پیدا کند و وضعیت معیشتی همین قدر ضعیف باشد، بعید می‌دانم رضایتمندی در کار باشد.
این مصاحبه‌ها تنها بخش کوچکی از اظهارات معلم‌هایی بود که با اجرایی شدن این طرح مخالف هستند. معلم هایی که ترجیح دادند اسمی از آن ها برده نشود .
موضوع مشخص آن است که معلمان که در بطن این موضوع هستند، اکثرا راضی به اجرای این قانون نیستند و مسئولان وزارت آموزش و پرورش باید نگاه ویژه‌ای به این اتفاق داشته باشند و موضع خود را در این باره اعلام کنند.
mardomefarda.ir/vdca.mnmk49nei5k14.html
منبع : باشگاه خبرنگاران
