به گزارش
مردم فردا،روزها یکی از پس دیگری میگذرند و اکنون چیزی در حدود ۵ ماه به آغاز تورنمنت بزرگ جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر باقی مانده اما تنها چیزی که در اتمسفر و فضای فوتبال ایران خبری از آن نیست، جو و تدارکاتی است که باید در قامت جام جهانی و یک تیم راهیافته به قطر باشد.
مجمع عمومی فدراسیون فوتبال هم که حداقل ۹۵ درصد ذهن اعضای هیأت رئیسه و سرپرست فدراسیون را به خودش مشغول کرده بود، با سلام و صلوات بالاخره دیروز خاتمه یافت تا فرد غیر هممسیر با سرپرست و یکی دیگر از اعضای هیأت رئیسه، به حق با تصمیم درست اعضای مجمع از قطار فدراسیون به مقصد نرسیده، به بیرون هدایت شود.
حالا که دریای متلاطم جنگ قدرت در فدراسیون به ساحل آرامش نسبی رسیده و تیم مشاورهدهنده به سرپرست اکنون در موضع قدرت قرار گرفتهاند و در حاشیه مجمع با پشتوانهای عجیب صحبت کردهاند، خبر رسیده که بازی تدارکاتی تیم ملی فوتبال ایران با اروگوئه هم سرنوشتی مانند دیدار با تیم ملی کانادا خواهد داشت.
آن طور که در صداوسیمای ملی به میان آمده؛ دراگان اسکوچیچ و سایر اعضای کادرفنی به علت طولانی بودن مسیر کاروان تیم ملی تا مونتهویدئو، از تن دادن به این بازی تدارکاتی اما بسیار مؤثر در آمادهسازی یوزهای پارسی صرفنظر کردهاند و بهجایش قرار است در اردوی قطر، یک یا چند بازی دیگر درنظر گرفته شود.
پس از لغو بازی دوستانه با تیم ملی فوتبال کانادا که دلایلش ورزشی نبوده اما نمیتوان کاهلی و فشلی مدیران فدراسیون در بطن توافق با کاناداییها را در آن نادیده گرفت، حالا نوبت به دراگان اسکوچیچ رسیده که به اصطلاح ناز کند و بدون درنظر گرفتن اوضاع خطیر تیم ملی، به بهانهای مانند فاصله زمانی دست بیاندازد.
انگار مسئولین تیم ملی اصلاً و ابداً با شرایط اقتصادی و سیاسی کشور که ناگزیر روی فوتبال هم تأثیر زیادی داشته، آشنایی ندارند و با وجود تحریمهای سفتوسخت برای انتقال پول بازیها، از همین معدود انتخابهای باقیمانده هم طفره میروند. شاید هم انتظار دارند فرانسه یا برزیل برایشان دعوتنامه بفرستند!
البته با توجه به شرایط فنی و تاکتیکی که از تیم ملی سراغ داریم؛ بعید هم نیست که ترسی در پیکره کادرفنی وجود داشته باشد که از بازی تدارکاتی با تیمهای مهم طفره بروند. بالاخره برای یک سرمربی که تاکنون اتیکت ملی نداشته، بقا تا جام جهانی به هر قیمتی ارجحیت دارد.
جالبتر این که احسان اصولی در حاشیه مجمع دیروز فدراسیون، با قاطعیت از وجود برنامهریزی مدون برای تیم ملی در آستانه جام جهانی و حرکت روی مسیر برنامهها صحبت میکرد اما چیزی که امروز میبینیم، به طور قطع چیزی جز بدترین آمادهسازی و تدارکات یک تیم برای جام جهانی نیست.
باید از کسانی که روز گذشته به این فرد برای ابقا در ترکیب هیأت رئیسه و حضور مجدد در تصمیمسازیهای مهم فدراسیون رأی اعتماد دادند، سؤال کرد که مگر چه چیزی از فاجعه مشهد تا به الان تغییر کرده و یا مگر چهقدر از هتک حرمت به بانوان هوادار تیم ملی گذشته که باز هم به این فرد رأی اعتماد دادید؟!
در ادامه هم باید به سیدمیرشاد ماجدی، سرپرست فدراسیون فوتبال خرده گرفت که در پاسخ به کنایهها و گلایههای علیرضا بیرانوند، ۴ بازی تدارکاتی را قول داده و ۶ تای دیگر را هم از سنگربان تیم ملی به کنایه طلب میکند. اگر توان جور کردن بازی تدارکاتی را ندارید و یا نمیتوانید به سرمربی که کارمند فدراسیون است امر و نهی کنید، پس چرا ماندهاید؟!
با این تفاسیر اصلاً بعید نیست که تیم ملی در گروه بسیار حساس جام جهانی قطر با بدترین نتایج به کشور برگردد و مقابل رقبایی مثل انگلیس و آمریکا به رقیبی از پیش بازنده تبدیل شود. با بدترین تدارکات تاریخ، ضعیفترین کادرفنی، فشلترین تیم مدیریتی و متزلزلترین فدراسیون، بدترین روزها در انتظار فوتبال ماست.