زمانی بود که سینماروها در به یاد آوردن نام آخرین فیلم ترسناک عالی و بی نقص با مشکل مواجه می شدند اما این روزها، ما از مشکل کاملاً متضادی رنج می بریم. چنان فیلم های ترسناک هوشمندانه و هنرمندانه ای در سال های اخیر ساخته شده است که دیدن تمام آن ها کار غیرممکنی به نظر می رسد. از آنجایی که این ژانر مدت هاست ثبات کیفی نداشته است، چه چیزی بهتر از اینکه هالووین را با تماشای فیلمی سپری کرد که برای منجمد کردن خون ساخته شده است. همچنین مهم نیست که چه نوع فیلم ترسناکی را دوست داشته باشید، برای هر سلیقه ای چیزی وجود دارد؛ از فیلم های ماوراءالطبیعه تا فرانچایزهای شناخته شده، اسلشرهای پر از خونریزی یا فیلم های ترسناک شلخته و کم کیفیت که برای تماشا در ماه اکتبر مناسب هستند.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۲۳:۰۰
۰
به گزارش مردم فردا،از آنجا که سال ۲۰۲۲ شاهد بازگشت فیلم ترسناک بسیار مورد انتظار Hellraiser و آخرین قسمت از فرانچایز Halloween هستیم، زمانی بهتر از زمان کنونی برای طرفداران ژانر وحشت نیست. اگر به دنبال فیلمی برای زهره ترک کردنتان در فصل هالووین ۲۰۲۲ هستید و نمی دانید از کجا باید شروع کنید، در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۱۰ مورد از جدیدترین فیلم های ترسناک سال ۲۰۲۲ برای هالووین جاری آشنا کنیم.
۱۰- Bodies Bodies Bodies
در حوزه ژانر وحشت، استودیو A24 در سال های اخیر دائماً برنده بوده است. در طی سال گذشته، این استودیو فیلم های ترسناک Saint Maud, Lamb, X, Pearl و Men را منتشر کرده است که همگی با نقدهای مثبتی مواجه شده اند. در واقع، A24 آنقدر فیلم های ترسناک باکیفیت و محبوب ساخته که بسیاری فیلم Bodies Bodies Bodies را فراموش کرده اند. این فیلم هجوآمیز از هالینا رجین در مورد گروهی از نوجوانان ثروتمند نسل زد است که در یک عمارت خانوادگی در حال خوشگذرانی هستند. هنگام انجام یک بازی گروهی، این نوجوانان رفته رفته دست به کارهای هولناکی می زنند که به تراژدی ختم می شود.
از آنجا که فیلم Bodies Bodies Bodies مکرراً مخاطب مورد نظر خود را دست می اندازد، به نظر می رسد که خودش را تضعیف می کند. اما سبک روایت فیلم از نسل زد بیشتر قابل درک، واقعی و خلاقانه است تا تحقیرآمیز. به لطف بازی های بسیار قوی از بازیگران، به طور ویژه پیت داویدسون و ماریا باکالووآ، شخصیت های فیلم را انسان هایی واقعی می بینیم که متفاوت از شخصیت های کلیشه ای و اگزجره هستند. اگر چه بسیاری فیلم های ترسناک هجوآمیز را در ژانر وحشت دسته بندی نمی کنند اما Bodies Bodies Bodies این باور را تغییر می دهد. این فیلم زمانی که پیچشی تاریک در داستان رخ می دهد بسیار بیرحم و خونین می شود که باعث می شود اطمینان داشته باشید با یک نبرد خونین واقعی در یک فیلم ترسناک مواجهید.
۹- Terrifier 2
با توجه به اینکه فیلم اول این مجموعه چندان خوب نبود، کمتر کسی انتظار زیادی از Terrifier 2 داشت، فیلمی که بعد از شش سال پس از انتشار فیلم اورجینال منتشر می شود. در کمال ناباوری همگان اما Terrifier 2 بسیار بهتر از آن چیزی است که انتظار می رفت. به جای پا گذاشتن جای پای فیلم اورجینال، Terrifier 2 اسطوره شناسی شخصیت ترسناک اصلی فیلم را وسعت بخشیده و به ما امکان می دهد چیزی فراتر از یک دلقک منحرف از شخصیت آرتِ دلقک ببینیم.بعد نوبت به خونریزی داستان می رسد. وقتی به خونین ترین فیلم تاریخ ژانر وحشت فکر می کنید احتمالاً به یاد Braindead, Cannibal Holocaust یا Ichi the Killer خواهید افتاد. اما باید بدانید که Terrifier 2 نیز در رده همین فیلم هاست. هنگام تماشای سکانس هایی که در آن ها آرت قربانیانش را تکه تکه می کند، غیرممکن است که حالتان به هم نخورد.
اگر چه دنباله های بسیاری اشتباه مکرر بالا بردن میزان خونریزی و کشتار داستان را مرتکب می شوند، Terrifier 2 رویکرد متفاوتی در این کار دارد. با طول قابل توجه ۱۳۸ دقیقه، این فیلم یکی از طولانی ترین فیلم های اسلشر تاریخ سینماست اما به ندرت طولانی بودن داستان را حس می کنید زیرا توازن خوبی بین توسعه داستان و سرگرم کردن مخاطب با سکانس های خونریزی وجود دارد. بدون شک Terrifier 2 یکی از بهترین دنباله هایی است که در ژانر وحشت دیده اید.
۸- Speak No Evil
در فیلم Speak No Evil، خانواده ای دانمارکی به خانه روستایی یک زوج هلندی می روند که پیش تر در یک سفر دوران تعطیلات با هم آشنا شده اند. در این دیدار، خانواده دانمارکی متوجه می شوند که میزبان آن ها در واقع کسانی نیستند که وانمود می کردند. چیزی که به طور ویژه در مورد فیلم Speak No Evil قابل توجه و حیرت انگیز است، برجسته سازی فاکتوری است که به ندرت در ژانر وحشت به آن توجه شده بود: مودب بودن. اگر چه خانواده دانمارکی می داند که یک جای کار خانواده میزبانشان می لنگد اما برای این که بی ادبی نکرده باشند تصمیم می گیرند خودشان را کنترل کرده و برخی هشدارها و پرچم های قرمز را نادیده بگیرند.
در شرایطی که میزبان آن ها بیش از پیش تهاجمی و بدرفتار می شود، دانمارکی ها در آستانه خرد شدن مطلق قرار می گیرند اما حس می کنند که نمی توانند آنجا را ترک کنند زیرا بیش از حد درگیر این داستان شده و دیگر راه فراری نیست. همانند برخی از بهترین فیلم های ترسناک، Speak No Evil زمانی در بهترین جایگاه کیفی اش قرار می گیرد که تلاشی برای ترسناک بودن نمی کند. از آنجایی که فیلم با هراس زیرپوستی ملایمی شروع می شود، بیشتر شبیه یک تریلر یا کمدی تاریک است اما وقتی که فکر می کنید با حال و هوای فیلم کنار آمده اید، به شما یادآور می شود که داستان تا چه اندازه می تواند سادیستی باشد.
حتی اگر تماشای فیلم ترسناک برایتان یک تجربه عادی و همیشگی است نیز Speak No Evil از آن دسته فیلم های ترسناکی نیست که تماشای آن راحت باشد. گفتگوهای عجیب و غریب شخصیت ها باعث می شود احساس بدی بهتان دست بدهد. فساد و شرارت شخصیت های منفی باعث می شود مو بر تنتان سیخ شود و اوج داستان نیز بدون شک برای ساعاتی خواب را از شما خواهد گرفت.
۷- Hatching
فیلم Hatching داستان یک ژیمناست ۱۲ ساله به نام تینجا را روایت می کند که از دست مادر سختگیرش به ستوه آمده است. وقتی این دختر نوجوان تخمی را در جنگل پیدا می کند، تصمیم می گیرد از این تخم مراقبت کند تا ثابت نماید که والد بهتری نسبت به مادرش است. با گذشت زمان، تینجا متوجه می شود که این تخم بسیار بزرگ شده و مشخص می گردد که تخم یک موجود معمولی نیست. وقتی جنین داخل تخم بیرون می آید تینجا به سرعت می فهمد که دیگر زندگی اش مانند گذشته نخواهد بود. اگر چه این فیم ترسناک فنلاندی می توانست یک فیلم سرراست در مورد موجودی ترسناک باشد اما تمرکز بر از خود بیگانگی تینجا و دور شدن از مادرش باعث می شود که مخاطب بیشتر به مشکلات او توجه داشته باشد تا چیزی که در داخل تخم است.
جلوه های ویژه چنان باورپذیر و باکیفیت است که تعجب نخواهید کرد وقتی بفهمید کانر او سالیوان، کارشناس جلوه های ویژه نامزد جایزه اسکار، آن ها را خلق کرده است. اگر چه اغلب سکانس های ترسناک فیلم با یک کمدی غیرلازم ترکیب شده اما لحظات کمتر خشن داستان در این فیلم به شدت سرگرم کننده هستند. اگر فکر می کنید که بعد از پی بردن به هویت آن چیزی که در داخل تخم است جذابیت فیلم از دست می رود باید بگوییم که نگران این موضوع نباشید و همینقدر به شما بگوییم که بعد از افشاگری بزرگ داستان، خونریزی های شدیدی رخ می دهد.
۶- Smile
در فیلم Smile، دکتر رُز کاتر بعد از مشاهده خودکشی یک مریض به شدت دچار تروما می شود. در تلاش برای فراموش کردن این ماجرا، رُز متوجه می شود هر جا که می رود مردم به او پوزخند می زنند. خندیدن چیز ناخوشایندی به نظر نمی رسد اما Smile با همین موضوع خوشایند به سرعت به زیر پوست شما نفوذ می کند. هرگز تصور نمی کنید که این اولین تجربه کارگردانی پارکر فین است زیرا Smile فیلمبرداری بسیار بی نقص، تدوین بسیار روان و سرعت روایی کاملاً کارآمدی دارد. اگر فکر می کنید که تماشای افرادی در حال پوزخند زدن به مدت دو ساعت بعد از مدتی ترسناک بودنش را از دست می دهد، باید بدانید که تاثیر این ماجرا کاملاً برعکس است. اگر در ابتدا این موضوع را ترسناک نمی بینید، می توانیم تضمین بدهیم که تا پیش از بالا رفتن تیتراژ پایانی، از این پوزخندها به شدت وحشت زده باشید.
Smile نه تنها به خاطر کاری که می کند بلکه به خاطر کارهایی که نمی کند نیز متفاوت است. به جای اتکا به افشاگری های تکان دهنده، این فیلم بر تزریق دائم حسی ناخوشایند به مخاطب تمرکز می کند. اگر چه خشونتی محض در برخی از بخش های داستان وحود دارد اما این فضای ترسناک فیلم است که شما را روی صندلی تان نیم خیز نگه می دارد. Smile جامپ اسکرهای متعددی دارد اما هر کدام را در بهترین و با بالاترین کیفیت ممکن اجرا می کند. حتی اگر از کسانی هستید که جامپ اسکرها برایتان عادی شده نیز Smile شجاعت و جرأت بالای شما را به چالش خواهد کشید.
۵- Deadstream
در Deadstream، شان رودی یک اینفلونسر آنلاین با پایگاه طرفداری قوی و اسپانسرهای متعددی است که شمارششان دشوار به نظر می رسد. وقتی یکی از ویدیوهایشان خبرساز و بحث برانگیز می شود، شان از اعتبار می افتد. در تلاش برای بازگرداندن دنبال کنندگانش، شان تصمیم می گیرد در ترسناک ترین خانه جن زده آمریکا یک استریم لایو اجرا کند. وقتی اوضاع در شب شروع به ترسناک شدن می کند، شان در می یابد که استفاده از ارواح شیطانی برای کلیک گرفتن ایده خوبی نبوده است. اگر چه فیلم های ترسناک بسیاری به سقوط در رسانه های اجتماعی پرداخته اند اما اکثر آن ها خیلی مورد توجه قرار نگرفته اند.
خوشبختانه، Deadstream از این دسته فیلم ها نیست و انتخاب های مناسبی دارد. سبک ویدیو پیدا شده چنان خوب به کار گرفته می شود که گاهی اوقات فکر می کنید دارید یک استریم زنده واقعی را تماشا می کنید. بازیگر نقش اصلی داستان، جوزف وینتر (که کارگردان مشترک فیلم نیز هست) چنان انرژی در شخصیت خود وارد کرده که ممکن است او را با شخصیت اش ویلیامز در فیلم های Evil Dead اشتباه بگیرید. اگر فکر می کنید فیلم Deadstream نیز مانند دیگر فیلم ها قصد دارم پیام «رسانه های اجتماعی بد و مضر هستند» را فریاد بزند نگران نباشید. همانند بهترین نقدهای اجتماعی سینمایی، Deadstream نیز به سرعت تم هایش را برجسته می سازد پیش از آنکه به سراغ جلوه های ترسناک برود.
۴- You Won’t Be Alone
در You Won’t Be Alone، جادوگری یک نوجوان ناشنوا به نام نیونا را می رباید و او را به یک انسان با قدرت تغییر چهره تبدیل می کند. بدنبال ورود به اجتماع برای اولین بار، نیونا شیفته بشریت می شود و برای درک بهتر کسانی که با آن ها ملاقات می کند، شکل آن ها را به خود می گیرد. بر اساس پوسترها یا تریلرها، به سادگی ممکن است به این تفکر اشتباه برسید که You Won’t Be Alone اسپین آفی از The VVitch است اما بعد از تماشای تنها ۱۰ دقیقه از فیلم، مشخص می شود که با یک فیلم متفاوت و مستقل مواجهید. به جای اتکا به ترس های سریع و مطلق، این فیلم روی تقلا و اشتیاق شخصیت اصلی داستان برای ارتباط برقرار کردن با انسان ها تمرکز دارد.
از آنجایی که نیونا یک بچه جایگزین ناشنوا است، مایه شگفتی است که بازیگران زن متعددی توانسته اند سیر عاطفی او را بدون حتی یک کلمه به زبان آوردن به تصویر بکشند. به دلیل نداشتن ترس های معمول، ممکن است به سرعت فراموش کنید که مشغول تماشای یک فیلم ترسناک هستید که باعث می شود خشونت و خونریزی داستان بسیار موثرتر و تکان دهنده تر باشد. اما این فیلم مناسب همه نیست. به دلیل سرعت روایت کند و ساختار پیچیده اش، در صورتی که توجه کاملی به صفحه نمایش نداشته باشید ممکن است سرنخ داستان از دستتان در برود. اگر به دنبال چیزی سنتی تر هستید بهتر است به سراغ فیلم دیگری بروید اما اگر فیلمی ترسناک با بررسی شخصیت عمیق می خواهید، You Won’t Be Alone برای شما ساخته شده است.
۳- Hellraiser
طرفداران ژانر وحشت باید خوشحال باشند که راه اندازی مجدد Hellraiser بهترین اثر این فرانچایز از زمان انتشار نسخه اورجینال است. اگر چه نقص هایی نیز دارد اما تازه ترین فیلم در سری فیلم های کلایف بارکر از تمام موانعی که می توانست سر راه فیلمش باشد به خوبی عبور کرده است. باید برخی شخصیت های خوب پرداخته نشده را فراموش کنید زیرا هیچ کدام شبیه احمق های مطلق عمل نمی کنند، آن چیزی که در فیلم های ژانر اسلشر می بینیم. نسخه راه اندازی مجدد همان نقاط قوتی را دارد که در فیلم اورجینال شاهد بودیم اما هرگز آن ها را کپی برداری نمی کند و همه چیز را تازه نگه می دارد. از جلوه های ویژه برای سکانس های شکنجه استفاده شده اما این سکانس ها چنان اندک است که هرگز توجه شما را از فضای کلی داستان دور نمی کند.
طراحی جدید برای سینوبایت ها نیز بسیار خلاقانه و به شدت تکان دهنده و ترسناک است. البته مهم ترین عنصر فیلم شخصیت اصلی منفی داستان، کشیش جهنمی یا همان شخصیت پین هد است. از آنجایی که داگ بردلی هشت بار این نقش را بازی کرده است، سخت است که کسی غیر از او را در نقش رهبر سینوبایت ها تصور کرد. علیرغم دشواری های بسیار، جیمی کلیتون به خوبی توانسته در این نقش فرو برود. اگر چه تا حدود یک ساعت پس از شروع داستان خبری از او نیست اما هنگام ورود به داستان همه چیز بر مدار او پیش می رود که از حضور تعیین کننده و رهبر و صدای ترسناکش نشأت می گیرد. چند ماه پیش، کسی باور نمی کرد که کلیتون بتواند نقش پین هد را با ترسناکی مشابه بردلی بازی کند اما بعد از تماشای بازی او در نسخه اخیر Hellraiser، طرفداران ژانر وحشت برای دیدن بازگشت او به این نقش بی قراری می کنند.
۲- The Menu
اگر فکر می کنید که Fresh تنها فیلم ترسناک مربوط به غذا در سال جاری بود بهتر است دوباره فکر کنید. در The Menu، سرآشپز اسلوویک (رالف فاینس) گروهی از غذادوستان را به جزیره دوردست خود دعوت می کند و آن ها را با غذایی که هرگز فراموش نمی کنند حیرت زده می کند. از آنجایی که اسلوویک به عنوان یک سرآشپز نابغه و خلاق شناخته می شود، مهمانانش فکر می کنند فرصتی طلایی به آن ها داده شده است اما بعد از کشف فعالیت های عجیب در جزیره، در می یابند که میزبانشان تمایلات و اهداف شیطانی دیگری دارد. برخلاف آنچه که در ظاهر داستان به نظر می رسد، فیلم The Menu هرگز به مسیری که انتظار دارید نمی رود.
به جای تعهد مطلق به ژانر وحشت، فیلم مارک میلود هرگز در یک دسته بندی سینمایی خاص جای نمی گیرد و همین موضوع باعث می شود مسیر داستان به شدت غیرقابل پیش بینی باشد. همانطور که می توان انتظار داشت، رالف فاینس، نیکلاس هولت، جان لگویزامو و آنیا-تیلور جوی در بهترین فرم ممکن خود ظاهر شده اند. در سراسر فیلم، بازیگران توانایی خود را در تغییر حال و هوای داستان از کمدی به درام در کسری از ثانیه نشان می دهند. اگر چه The Menu به شدت بامزه و جذاب است اما همزمان بسیار ترسناک نیز هست. در واقع، این کمدی به سود فیلم تمام می شود زیرا در حالی که برخی لحظات داستان شما را از خنده روده بر می کنند اما با ورود بخش ترسناک داستان به شدت وحشت زده خواهید شد. با تماشای The Menu نه تنها شوکه شدنتان تضمین شده است بلکه برای مدتی غذا خوردن را برایتان دشوار خواهد ساخت.
۱- Barbarian
در فیلم Barbarian، تس وارد یک خانه اجاره ای Airbnb می شود در حالی که خود را برای یک مصاحبه استخدام آماده می کند. با ورود به این اتاق، متوجه می شود که این خانه توسط شخص دیگری نیز اجاره شده و در حال حاضر مرد جوانی به نام کیت (بیل اسکارشگارد) در آن سکونت دارد. در شرایطی که جای دیگری برای رفتن ندارد، تس با بی میلی تصمیم می گیرد در همین اتاق بماند. اما با بیشتر ماندن در این خانه متوجه می شود که خطری هولناک او را تهدید می کند. بر اساس خلاصه داستان، Barbarian شبیه یک داستان قدیمی در ژانر وحشت است و اگر تریلر آن را تماشا کرده باشید، به این نتیجه خواهید رسید که داستان خوبی را شاهد خواهید بود.
بدون اینکه خیلی زود و بیش از اندازه افشاگری کند، روایت فیلم Barbarian هرگز انتخاب واضحی انجام نمی دهد. درست زمانی که فکر می کنید فهمیده اید چه اتفاقی در حال رخ دادن است، داستان یک گلوله برفی دیگر به سمت شما پرتاب کرده و بارها و بارها شما را گول می زند. اگر چه کارگردان، زک کرگر، تجربه ای در ژانر وحشت ندارد اما نورپردازی، لوکیشن ها و میکاپ چنان تاثیرگذار است که فکر می کنید او تمام عمرش مشغول ساختن فیلم های ترسناک بوده است. او همچنین در دور زدن انتظارات یک استاد به تمام معناست و دائماً با کلیشه ها و اصول اساسی ژانر وحشت به شکلی خلاقانه بازی می کند. نه تنها Barbarian تاکنون بهترین فیلم ترسناک سال ۲۰۲۲ است بلکه یکی از تکان دهنده ترین و ترسناک ترین فیلم های سال نیز هست.
۱۰- Bodies Bodies Bodies
در حوزه ژانر وحشت، استودیو A24 در سال های اخیر دائماً برنده بوده است. در طی سال گذشته، این استودیو فیلم های ترسناک Saint Maud, Lamb, X, Pearl و Men را منتشر کرده است که همگی با نقدهای مثبتی مواجه شده اند. در واقع، A24 آنقدر فیلم های ترسناک باکیفیت و محبوب ساخته که بسیاری فیلم Bodies Bodies Bodies را فراموش کرده اند. این فیلم هجوآمیز از هالینا رجین در مورد گروهی از نوجوانان ثروتمند نسل زد است که در یک عمارت خانوادگی در حال خوشگذرانی هستند. هنگام انجام یک بازی گروهی، این نوجوانان رفته رفته دست به کارهای هولناکی می زنند که به تراژدی ختم می شود.
از آنجا که فیلم Bodies Bodies Bodies مکرراً مخاطب مورد نظر خود را دست می اندازد، به نظر می رسد که خودش را تضعیف می کند. اما سبک روایت فیلم از نسل زد بیشتر قابل درک، واقعی و خلاقانه است تا تحقیرآمیز. به لطف بازی های بسیار قوی از بازیگران، به طور ویژه پیت داویدسون و ماریا باکالووآ، شخصیت های فیلم را انسان هایی واقعی می بینیم که متفاوت از شخصیت های کلیشه ای و اگزجره هستند. اگر چه بسیاری فیلم های ترسناک هجوآمیز را در ژانر وحشت دسته بندی نمی کنند اما Bodies Bodies Bodies این باور را تغییر می دهد. این فیلم زمانی که پیچشی تاریک در داستان رخ می دهد بسیار بیرحم و خونین می شود که باعث می شود اطمینان داشته باشید با یک نبرد خونین واقعی در یک فیلم ترسناک مواجهید.
۹- Terrifier 2
با توجه به اینکه فیلم اول این مجموعه چندان خوب نبود، کمتر کسی انتظار زیادی از Terrifier 2 داشت، فیلمی که بعد از شش سال پس از انتشار فیلم اورجینال منتشر می شود. در کمال ناباوری همگان اما Terrifier 2 بسیار بهتر از آن چیزی است که انتظار می رفت. به جای پا گذاشتن جای پای فیلم اورجینال، Terrifier 2 اسطوره شناسی شخصیت ترسناک اصلی فیلم را وسعت بخشیده و به ما امکان می دهد چیزی فراتر از یک دلقک منحرف از شخصیت آرتِ دلقک ببینیم.بعد نوبت به خونریزی داستان می رسد. وقتی به خونین ترین فیلم تاریخ ژانر وحشت فکر می کنید احتمالاً به یاد Braindead, Cannibal Holocaust یا Ichi the Killer خواهید افتاد. اما باید بدانید که Terrifier 2 نیز در رده همین فیلم هاست. هنگام تماشای سکانس هایی که در آن ها آرت قربانیانش را تکه تکه می کند، غیرممکن است که حالتان به هم نخورد.
اگر چه دنباله های بسیاری اشتباه مکرر بالا بردن میزان خونریزی و کشتار داستان را مرتکب می شوند، Terrifier 2 رویکرد متفاوتی در این کار دارد. با طول قابل توجه ۱۳۸ دقیقه، این فیلم یکی از طولانی ترین فیلم های اسلشر تاریخ سینماست اما به ندرت طولانی بودن داستان را حس می کنید زیرا توازن خوبی بین توسعه داستان و سرگرم کردن مخاطب با سکانس های خونریزی وجود دارد. بدون شک Terrifier 2 یکی از بهترین دنباله هایی است که در ژانر وحشت دیده اید.
۸- Speak No Evil
در فیلم Speak No Evil، خانواده ای دانمارکی به خانه روستایی یک زوج هلندی می روند که پیش تر در یک سفر دوران تعطیلات با هم آشنا شده اند. در این دیدار، خانواده دانمارکی متوجه می شوند که میزبان آن ها در واقع کسانی نیستند که وانمود می کردند. چیزی که به طور ویژه در مورد فیلم Speak No Evil قابل توجه و حیرت انگیز است، برجسته سازی فاکتوری است که به ندرت در ژانر وحشت به آن توجه شده بود: مودب بودن. اگر چه خانواده دانمارکی می داند که یک جای کار خانواده میزبانشان می لنگد اما برای این که بی ادبی نکرده باشند تصمیم می گیرند خودشان را کنترل کرده و برخی هشدارها و پرچم های قرمز را نادیده بگیرند.
در شرایطی که میزبان آن ها بیش از پیش تهاجمی و بدرفتار می شود، دانمارکی ها در آستانه خرد شدن مطلق قرار می گیرند اما حس می کنند که نمی توانند آنجا را ترک کنند زیرا بیش از حد درگیر این داستان شده و دیگر راه فراری نیست. همانند برخی از بهترین فیلم های ترسناک، Speak No Evil زمانی در بهترین جایگاه کیفی اش قرار می گیرد که تلاشی برای ترسناک بودن نمی کند. از آنجایی که فیلم با هراس زیرپوستی ملایمی شروع می شود، بیشتر شبیه یک تریلر یا کمدی تاریک است اما وقتی که فکر می کنید با حال و هوای فیلم کنار آمده اید، به شما یادآور می شود که داستان تا چه اندازه می تواند سادیستی باشد.
حتی اگر تماشای فیلم ترسناک برایتان یک تجربه عادی و همیشگی است نیز Speak No Evil از آن دسته فیلم های ترسناکی نیست که تماشای آن راحت باشد. گفتگوهای عجیب و غریب شخصیت ها باعث می شود احساس بدی بهتان دست بدهد. فساد و شرارت شخصیت های منفی باعث می شود مو بر تنتان سیخ شود و اوج داستان نیز بدون شک برای ساعاتی خواب را از شما خواهد گرفت.
۷- Hatching
فیلم Hatching داستان یک ژیمناست ۱۲ ساله به نام تینجا را روایت می کند که از دست مادر سختگیرش به ستوه آمده است. وقتی این دختر نوجوان تخمی را در جنگل پیدا می کند، تصمیم می گیرد از این تخم مراقبت کند تا ثابت نماید که والد بهتری نسبت به مادرش است. با گذشت زمان، تینجا متوجه می شود که این تخم بسیار بزرگ شده و مشخص می گردد که تخم یک موجود معمولی نیست. وقتی جنین داخل تخم بیرون می آید تینجا به سرعت می فهمد که دیگر زندگی اش مانند گذشته نخواهد بود. اگر چه این فیم ترسناک فنلاندی می توانست یک فیلم سرراست در مورد موجودی ترسناک باشد اما تمرکز بر از خود بیگانگی تینجا و دور شدن از مادرش باعث می شود که مخاطب بیشتر به مشکلات او توجه داشته باشد تا چیزی که در داخل تخم است.
جلوه های ویژه چنان باورپذیر و باکیفیت است که تعجب نخواهید کرد وقتی بفهمید کانر او سالیوان، کارشناس جلوه های ویژه نامزد جایزه اسکار، آن ها را خلق کرده است. اگر چه اغلب سکانس های ترسناک فیلم با یک کمدی غیرلازم ترکیب شده اما لحظات کمتر خشن داستان در این فیلم به شدت سرگرم کننده هستند. اگر فکر می کنید که بعد از پی بردن به هویت آن چیزی که در داخل تخم است جذابیت فیلم از دست می رود باید بگوییم که نگران این موضوع نباشید و همینقدر به شما بگوییم که بعد از افشاگری بزرگ داستان، خونریزی های شدیدی رخ می دهد.
۶- Smile
در فیلم Smile، دکتر رُز کاتر بعد از مشاهده خودکشی یک مریض به شدت دچار تروما می شود. در تلاش برای فراموش کردن این ماجرا، رُز متوجه می شود هر جا که می رود مردم به او پوزخند می زنند. خندیدن چیز ناخوشایندی به نظر نمی رسد اما Smile با همین موضوع خوشایند به سرعت به زیر پوست شما نفوذ می کند. هرگز تصور نمی کنید که این اولین تجربه کارگردانی پارکر فین است زیرا Smile فیلمبرداری بسیار بی نقص، تدوین بسیار روان و سرعت روایی کاملاً کارآمدی دارد. اگر فکر می کنید که تماشای افرادی در حال پوزخند زدن به مدت دو ساعت بعد از مدتی ترسناک بودنش را از دست می دهد، باید بدانید که تاثیر این ماجرا کاملاً برعکس است. اگر در ابتدا این موضوع را ترسناک نمی بینید، می توانیم تضمین بدهیم که تا پیش از بالا رفتن تیتراژ پایانی، از این پوزخندها به شدت وحشت زده باشید.
Smile نه تنها به خاطر کاری که می کند بلکه به خاطر کارهایی که نمی کند نیز متفاوت است. به جای اتکا به افشاگری های تکان دهنده، این فیلم بر تزریق دائم حسی ناخوشایند به مخاطب تمرکز می کند. اگر چه خشونتی محض در برخی از بخش های داستان وحود دارد اما این فضای ترسناک فیلم است که شما را روی صندلی تان نیم خیز نگه می دارد. Smile جامپ اسکرهای متعددی دارد اما هر کدام را در بهترین و با بالاترین کیفیت ممکن اجرا می کند. حتی اگر از کسانی هستید که جامپ اسکرها برایتان عادی شده نیز Smile شجاعت و جرأت بالای شما را به چالش خواهد کشید.
۵- Deadstream
در Deadstream، شان رودی یک اینفلونسر آنلاین با پایگاه طرفداری قوی و اسپانسرهای متعددی است که شمارششان دشوار به نظر می رسد. وقتی یکی از ویدیوهایشان خبرساز و بحث برانگیز می شود، شان از اعتبار می افتد. در تلاش برای بازگرداندن دنبال کنندگانش، شان تصمیم می گیرد در ترسناک ترین خانه جن زده آمریکا یک استریم لایو اجرا کند. وقتی اوضاع در شب شروع به ترسناک شدن می کند، شان در می یابد که استفاده از ارواح شیطانی برای کلیک گرفتن ایده خوبی نبوده است. اگر چه فیلم های ترسناک بسیاری به سقوط در رسانه های اجتماعی پرداخته اند اما اکثر آن ها خیلی مورد توجه قرار نگرفته اند.
خوشبختانه، Deadstream از این دسته فیلم ها نیست و انتخاب های مناسبی دارد. سبک ویدیو پیدا شده چنان خوب به کار گرفته می شود که گاهی اوقات فکر می کنید دارید یک استریم زنده واقعی را تماشا می کنید. بازیگر نقش اصلی داستان، جوزف وینتر (که کارگردان مشترک فیلم نیز هست) چنان انرژی در شخصیت خود وارد کرده که ممکن است او را با شخصیت اش ویلیامز در فیلم های Evil Dead اشتباه بگیرید. اگر فکر می کنید فیلم Deadstream نیز مانند دیگر فیلم ها قصد دارم پیام «رسانه های اجتماعی بد و مضر هستند» را فریاد بزند نگران نباشید. همانند بهترین نقدهای اجتماعی سینمایی، Deadstream نیز به سرعت تم هایش را برجسته می سازد پیش از آنکه به سراغ جلوه های ترسناک برود.
۴- You Won’t Be Alone
در You Won’t Be Alone، جادوگری یک نوجوان ناشنوا به نام نیونا را می رباید و او را به یک انسان با قدرت تغییر چهره تبدیل می کند. بدنبال ورود به اجتماع برای اولین بار، نیونا شیفته بشریت می شود و برای درک بهتر کسانی که با آن ها ملاقات می کند، شکل آن ها را به خود می گیرد. بر اساس پوسترها یا تریلرها، به سادگی ممکن است به این تفکر اشتباه برسید که You Won’t Be Alone اسپین آفی از The VVitch است اما بعد از تماشای تنها ۱۰ دقیقه از فیلم، مشخص می شود که با یک فیلم متفاوت و مستقل مواجهید. به جای اتکا به ترس های سریع و مطلق، این فیلم روی تقلا و اشتیاق شخصیت اصلی داستان برای ارتباط برقرار کردن با انسان ها تمرکز دارد.
از آنجایی که نیونا یک بچه جایگزین ناشنوا است، مایه شگفتی است که بازیگران زن متعددی توانسته اند سیر عاطفی او را بدون حتی یک کلمه به زبان آوردن به تصویر بکشند. به دلیل نداشتن ترس های معمول، ممکن است به سرعت فراموش کنید که مشغول تماشای یک فیلم ترسناک هستید که باعث می شود خشونت و خونریزی داستان بسیار موثرتر و تکان دهنده تر باشد. اما این فیلم مناسب همه نیست. به دلیل سرعت روایت کند و ساختار پیچیده اش، در صورتی که توجه کاملی به صفحه نمایش نداشته باشید ممکن است سرنخ داستان از دستتان در برود. اگر به دنبال چیزی سنتی تر هستید بهتر است به سراغ فیلم دیگری بروید اما اگر فیلمی ترسناک با بررسی شخصیت عمیق می خواهید، You Won’t Be Alone برای شما ساخته شده است.
۳- Hellraiser
طرفداران ژانر وحشت باید خوشحال باشند که راه اندازی مجدد Hellraiser بهترین اثر این فرانچایز از زمان انتشار نسخه اورجینال است. اگر چه نقص هایی نیز دارد اما تازه ترین فیلم در سری فیلم های کلایف بارکر از تمام موانعی که می توانست سر راه فیلمش باشد به خوبی عبور کرده است. باید برخی شخصیت های خوب پرداخته نشده را فراموش کنید زیرا هیچ کدام شبیه احمق های مطلق عمل نمی کنند، آن چیزی که در فیلم های ژانر اسلشر می بینیم. نسخه راه اندازی مجدد همان نقاط قوتی را دارد که در فیلم اورجینال شاهد بودیم اما هرگز آن ها را کپی برداری نمی کند و همه چیز را تازه نگه می دارد. از جلوه های ویژه برای سکانس های شکنجه استفاده شده اما این سکانس ها چنان اندک است که هرگز توجه شما را از فضای کلی داستان دور نمی کند.
طراحی جدید برای سینوبایت ها نیز بسیار خلاقانه و به شدت تکان دهنده و ترسناک است. البته مهم ترین عنصر فیلم شخصیت اصلی منفی داستان، کشیش جهنمی یا همان شخصیت پین هد است. از آنجایی که داگ بردلی هشت بار این نقش را بازی کرده است، سخت است که کسی غیر از او را در نقش رهبر سینوبایت ها تصور کرد. علیرغم دشواری های بسیار، جیمی کلیتون به خوبی توانسته در این نقش فرو برود. اگر چه تا حدود یک ساعت پس از شروع داستان خبری از او نیست اما هنگام ورود به داستان همه چیز بر مدار او پیش می رود که از حضور تعیین کننده و رهبر و صدای ترسناکش نشأت می گیرد. چند ماه پیش، کسی باور نمی کرد که کلیتون بتواند نقش پین هد را با ترسناکی مشابه بردلی بازی کند اما بعد از تماشای بازی او در نسخه اخیر Hellraiser، طرفداران ژانر وحشت برای دیدن بازگشت او به این نقش بی قراری می کنند.
۲- The Menu
اگر فکر می کنید که Fresh تنها فیلم ترسناک مربوط به غذا در سال جاری بود بهتر است دوباره فکر کنید. در The Menu، سرآشپز اسلوویک (رالف فاینس) گروهی از غذادوستان را به جزیره دوردست خود دعوت می کند و آن ها را با غذایی که هرگز فراموش نمی کنند حیرت زده می کند. از آنجایی که اسلوویک به عنوان یک سرآشپز نابغه و خلاق شناخته می شود، مهمانانش فکر می کنند فرصتی طلایی به آن ها داده شده است اما بعد از کشف فعالیت های عجیب در جزیره، در می یابند که میزبانشان تمایلات و اهداف شیطانی دیگری دارد. برخلاف آنچه که در ظاهر داستان به نظر می رسد، فیلم The Menu هرگز به مسیری که انتظار دارید نمی رود.
به جای تعهد مطلق به ژانر وحشت، فیلم مارک میلود هرگز در یک دسته بندی سینمایی خاص جای نمی گیرد و همین موضوع باعث می شود مسیر داستان به شدت غیرقابل پیش بینی باشد. همانطور که می توان انتظار داشت، رالف فاینس، نیکلاس هولت، جان لگویزامو و آنیا-تیلور جوی در بهترین فرم ممکن خود ظاهر شده اند. در سراسر فیلم، بازیگران توانایی خود را در تغییر حال و هوای داستان از کمدی به درام در کسری از ثانیه نشان می دهند. اگر چه The Menu به شدت بامزه و جذاب است اما همزمان بسیار ترسناک نیز هست. در واقع، این کمدی به سود فیلم تمام می شود زیرا در حالی که برخی لحظات داستان شما را از خنده روده بر می کنند اما با ورود بخش ترسناک داستان به شدت وحشت زده خواهید شد. با تماشای The Menu نه تنها شوکه شدنتان تضمین شده است بلکه برای مدتی غذا خوردن را برایتان دشوار خواهد ساخت.
۱- Barbarian
در فیلم Barbarian، تس وارد یک خانه اجاره ای Airbnb می شود در حالی که خود را برای یک مصاحبه استخدام آماده می کند. با ورود به این اتاق، متوجه می شود که این خانه توسط شخص دیگری نیز اجاره شده و در حال حاضر مرد جوانی به نام کیت (بیل اسکارشگارد) در آن سکونت دارد. در شرایطی که جای دیگری برای رفتن ندارد، تس با بی میلی تصمیم می گیرد در همین اتاق بماند. اما با بیشتر ماندن در این خانه متوجه می شود که خطری هولناک او را تهدید می کند. بر اساس خلاصه داستان، Barbarian شبیه یک داستان قدیمی در ژانر وحشت است و اگر تریلر آن را تماشا کرده باشید، به این نتیجه خواهید رسید که داستان خوبی را شاهد خواهید بود.
بدون اینکه خیلی زود و بیش از اندازه افشاگری کند، روایت فیلم Barbarian هرگز انتخاب واضحی انجام نمی دهد. درست زمانی که فکر می کنید فهمیده اید چه اتفاقی در حال رخ دادن است، داستان یک گلوله برفی دیگر به سمت شما پرتاب کرده و بارها و بارها شما را گول می زند. اگر چه کارگردان، زک کرگر، تجربه ای در ژانر وحشت ندارد اما نورپردازی، لوکیشن ها و میکاپ چنان تاثیرگذار است که فکر می کنید او تمام عمرش مشغول ساختن فیلم های ترسناک بوده است. او همچنین در دور زدن انتظارات یک استاد به تمام معناست و دائماً با کلیشه ها و اصول اساسی ژانر وحشت به شکلی خلاقانه بازی می کند. نه تنها Barbarian تاکنون بهترین فیلم ترسناک سال ۲۰۲۲ است بلکه یکی از تکان دهنده ترین و ترسناک ترین فیلم های سال نیز هست.
mardomefarda.ir/vdcgwu9q.ak9ww4prra.html
منبع : روزیاتو
