برنامه به سبک کتاب باز سروش صحت در شهر ونکوور کانادا با استقبال ایرانیان مواجه شده است، مدیران تلویزیون چشم و گوش خود را بسته‌اند و اصلا انگار نه انگار که ...
تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۱۹:۰۰
۰
به گزارش مردم فردا،روز گذشته خبر اجرای سروش صحت در کانادا به سبک و سیاق برنامه کتاب باز منتشر شد، برنامه‌ای که مدیران دوره پیمان جبلی در تلویزیون آنرا تعطیل کردند.
این برنامه سروش صحت در شهر ونکوور کانادا برگزار شده و با استقبال ایرانیان هم مواجه شده است، یکی از حاضران در جلسه توییت زده بود: «سروش صحت امروز در سالن اورگرین کوکیتلام، دو ساعت حرف زد و کتاب خواند و هیچکس خسته نشد. برنامه کتاب باز در این سوی کره زمین هم تاثیر عجیبی روی مخاطبانش گذاشته و آنها را یک‌دل و مهربان کرده بود.»
این برنامه روز ۱۰ نوامبر (۱۹ آبان) برگزار شده بود و نکته جالب توجه این است که در تبلیغ آن نوشته شده بود : نشست صمیمی با سروش صحت به سبک برنامه «کتاب باز» و باز جالب است که سالن این اجرا به اصطلاح غربی‌ها سولد اوت (sold out) شده بود، یعنی تمام بلیت‌های آن فروخته شده است.
تمام این قضایا فقط یک افسوس و حسرت به دنبال دارد که چرا مدیران کنونی تلویزیون برنامه‌ای را که با هدف ترویج و گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی بود را تاب نیاورده و تعطیل کردند در صورتی که تاثیر گذاری آن به حدی بوده است که حتی مخاطبان آن سوی کره زمین را هم به خود جذب کرده و برای یک اجرای آن بلیت می‌خرند.
چرا برنامه‌ای که می‌توانست به مخاطبان مشتاق فرهنگ و هنر این همه لذت را بدهد باید تعطیل شود؟
خود سروش صحت هم گفت : وقتی برنامه ام را بدون هیچ توضیحی از تلویزیون حذف کردند، چه چیزی را باید پیگیری می‌کردم؟
نکته جالب توجه این است که برنامه کتاب باز از سال ۱۳۹۹ دیگر ادامه پیدا نکرد و عاقبت بعد از کلی آسمون ریسمون بافتن تولید و پخش این برنامه از دستور کار تلویزیون خارج شد.
همین الان از شبکه‌های مختلف تلویزیون برنامه‌های مختلفی با محوریت کتاب و کتاب خوانی در حال پخش است ولی هیچ کس از آن خبری ندارد و احتمالا فقط خود برنامه سازان و خانواده‌هایشان در جریان آن هستند.
فروردین سال ۱۴۰۱ که خبر قطعی توقف برنامه کتاب باز منتشر شد سیدعبدالجواد موسوی در خبرآنلاین یادداشتی منتشر کرد و نوشت: «ظاهرا هفت هشت ماهی است که برنامه «کتاب‌باز» پخش نمی‌شود و آن‌طور که من شنیده‌ام، به تواتر و از قول آدم‌های مورد اطمینان، مشکل برنامه، سروش صحت است.
گیر داده‌اند به سروش صحت و باز آن‌طور که دوستان می‌گویند سروش صحت متهم است به روشنفکری و دوستان می‌خواهند به جای ایشان کسی مثل آقای یامین‌پور را جایگزین کنند که در زمره نیروهای ارزشی محسوب می‌شود.»
روزنامه خراسان هم در اردیبهشت ۱۴۰۱ نوشت: «کسانی که با «کتاب‌باز» آشنا باشند و چند برنامه آن را خصوصا با حضور چهره‌های فرهنگ و هنر انقلاب دیده باشند، تصدیق می‌کنند که این‌گونه نیست. خود این چهره‌ها نیز هیچ‌گاه به رویه صحت معترض نشده‌اند در حالی کـه بعضی برنامه‌های دیگر تلویزیون با اعتراض‌هایی از این دست بیگانه نیستند.
از سویی شمار هنرمندان و نویسندگان انقلابی اعــم از هــدایــت‌الله بهبودی، مرتضی امیری‌اسفندقه، زنده‌یاد علی صفوی شاملو، داوود امیریان، مسعود ده‌نمکی، علی‌محمد مؤدب، وحید یامین‌پور و... آن‌قدر زیاد بوده که نمی‌توان «کتاب‌باز» سروش صحت را پاتوق سلبریتی‌ها و دیگران دانست.
او علاوه بر آن که میزبان طیف‌های مختلف بوده، با آنها برخورد یکسان و از زاویه کتاب و فرهنگ داشته است. اتفاقا حمایت گسترده اهالی رسانه - از همه طیف‌ها - از ســروش صحت بــرای اجـــرای کتاب بــاز، اثبات‌کننده همین رویکرد اوست.»
یک کاربر در توییتر زیر همین پست نوشته است: «هر دفعه که کتاب باز رو از تلویزیون نگاه می کردم توی دلم می گفتم خدا کنه متوجه نشن که این برنامه چقدر خوب هست، ولی بالاخره یکی بهشون گفت...»
همین امروز فرهاد عشوندی روزنامه نگار با انتقاد از عملکرد صداو سیما در شبکه توئیتر نوشت:
«خالص‌سازی واقعی یعنی اینکه ما حتی انتخاب کنیم کی نگاهمون کنه! تبریک میگم آقای جبلی واقعا هنر می‌خواد مخاطب ثابت برنامه سمت خدا رو دیگه یه مخاطب ثابت غیرسیاسی هست به زیر ده درصد برسونید! راستی چرا نتایج نظرسنجی‌هاتون رو رسانه‌ای نمی‌کنید؟»
چه باید گفت؟ اصلا مگر در آن سازمان صداوسیما گوشی برای شنیدن وجود دارد؟
ولی ما می‌نویسیم و می‌گوییم تا گمان نرود که سکوت ما نشانه رضایت است و احتمالا این شائبه را به وجود آورد که آنها کارشان درست است.
ما می‌نویسیم و می‌گوییم حتی اگر مدیران صداوسیما و تلویزیون به جای پنبه در گوش‌هایشان فولاد فرو کرده باشند.
یاد آن دیالوگ معروف شخصیت حبیب سریال لیسانسه‌ها (ساخته دیگری از سروش صحت) می‌افتم که می‌گفت:حالا ببین من ضرر می کنم یا تو؟
این برنامه سروش صحت در شهر ونکوور کانادا برگزار شده و با استقبال ایرانیان هم مواجه شده است، یکی از حاضران در جلسه توییت زده بود: «سروش صحت امروز در سالن اورگرین کوکیتلام، دو ساعت حرف زد و کتاب خواند و هیچکس خسته نشد. برنامه کتاب باز در این سوی کره زمین هم تاثیر عجیبی روی مخاطبانش گذاشته و آنها را یک‌دل و مهربان کرده بود.»
این برنامه روز ۱۰ نوامبر (۱۹ آبان) برگزار شده بود و نکته جالب توجه این است که در تبلیغ آن نوشته شده بود : نشست صمیمی با سروش صحت به سبک برنامه «کتاب باز» و باز جالب است که سالن این اجرا به اصطلاح غربی‌ها سولد اوت (sold out) شده بود، یعنی تمام بلیت‌های آن فروخته شده است.
تمام این قضایا فقط یک افسوس و حسرت به دنبال دارد که چرا مدیران کنونی تلویزیون برنامه‌ای را که با هدف ترویج و گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی بود را تاب نیاورده و تعطیل کردند در صورتی که تاثیر گذاری آن به حدی بوده است که حتی مخاطبان آن سوی کره زمین را هم به خود جذب کرده و برای یک اجرای آن بلیت می‌خرند.
چرا برنامه‌ای که می‌توانست به مخاطبان مشتاق فرهنگ و هنر این همه لذت را بدهد باید تعطیل شود؟
خود سروش صحت هم گفت : وقتی برنامه ام را بدون هیچ توضیحی از تلویزیون حذف کردند، چه چیزی را باید پیگیری می‌کردم؟
نکته جالب توجه این است که برنامه کتاب باز از سال ۱۳۹۹ دیگر ادامه پیدا نکرد و عاقبت بعد از کلی آسمون ریسمون بافتن تولید و پخش این برنامه از دستور کار تلویزیون خارج شد.
همین الان از شبکه‌های مختلف تلویزیون برنامه‌های مختلفی با محوریت کتاب و کتاب خوانی در حال پخش است ولی هیچ کس از آن خبری ندارد و احتمالا فقط خود برنامه سازان و خانواده‌هایشان در جریان آن هستند.
فروردین سال ۱۴۰۱ که خبر قطعی توقف برنامه کتاب باز منتشر شد سیدعبدالجواد موسوی در خبرآنلاین یادداشتی منتشر کرد و نوشت: «ظاهرا هفت هشت ماهی است که برنامه «کتاب‌باز» پخش نمی‌شود و آن‌طور که من شنیده‌ام، به تواتر و از قول آدم‌های مورد اطمینان، مشکل برنامه، سروش صحت است.
گیر داده‌اند به سروش صحت و باز آن‌طور که دوستان می‌گویند سروش صحت متهم است به روشنفکری و دوستان می‌خواهند به جای ایشان کسی مثل آقای یامین‌پور را جایگزین کنند که در زمره نیروهای ارزشی محسوب می‌شود.»
روزنامه خراسان هم در اردیبهشت ۱۴۰۱ نوشت: «کسانی که با «کتاب‌باز» آشنا باشند و چند برنامه آن را خصوصا با حضور چهره‌های فرهنگ و هنر انقلاب دیده باشند، تصدیق می‌کنند که این‌گونه نیست. خود این چهره‌ها نیز هیچ‌گاه به رویه صحت معترض نشده‌اند در حالی کـه بعضی برنامه‌های دیگر تلویزیون با اعتراض‌هایی از این دست بیگانه نیستند.
از سویی شمار هنرمندان و نویسندگان انقلابی اعــم از هــدایــت‌الله بهبودی، مرتضی امیری‌اسفندقه، زنده‌یاد علی صفوی شاملو، داوود امیریان، مسعود ده‌نمکی، علی‌محمد مؤدب، وحید یامین‌پور و... آن‌قدر زیاد بوده که نمی‌توان «کتاب‌باز» سروش صحت را پاتوق سلبریتی‌ها و دیگران دانست.
او علاوه بر آن که میزبان طیف‌های مختلف بوده، با آنها برخورد یکسان و از زاویه کتاب و فرهنگ داشته است. اتفاقا حمایت گسترده اهالی رسانه - از همه طیف‌ها - از ســروش صحت بــرای اجـــرای کتاب بــاز، اثبات‌کننده همین رویکرد اوست.»
یک کاربر در توییتر زیر همین پست نوشته است: «هر دفعه که کتاب باز رو از تلویزیون نگاه می کردم توی دلم می گفتم خدا کنه متوجه نشن که این برنامه چقدر خوب هست، ولی بالاخره یکی بهشون گفت...»
همین امروز فرهاد عشوندی روزنامه نگار با انتقاد از عملکرد صداو سیما در شبکه توئیتر نوشت:
«خالص‌سازی واقعی یعنی اینکه ما حتی انتخاب کنیم کی نگاهمون کنه! تبریک میگم آقای جبلی واقعا هنر می‌خواد مخاطب ثابت برنامه سمت خدا رو دیگه یه مخاطب ثابت غیرسیاسی هست به زیر ده درصد برسونید! راستی چرا نتایج نظرسنجی‌هاتون رو رسانه‌ای نمی‌کنید؟»
چه باید گفت؟ اصلا مگر در آن سازمان صداوسیما گوشی برای شنیدن وجود دارد؟
ولی ما می‌نویسیم و می‌گوییم تا گمان نرود که سکوت ما نشانه رضایت است و احتمالا این شائبه را به وجود آورد که آنها کارشان درست است.
ما می‌نویسیم و می‌گوییم حتی اگر مدیران صداوسیما و تلویزیون به جای پنبه در گوش‌هایشان فولاد فرو کرده باشند.
یاد آن دیالوگ معروف شخصیت حبیب سریال لیسانسه‌ها (ساخته دیگری از سروش صحت) می‌افتم که می‌گفت:حالا ببین من ضرر می کنم یا تو؟
mardomefarda.ir/vdcdj90x.yt0f56a22y.html
منبع : عصر ایران
